Dasaflex

Cztery lata po swoim debiucie, Martin Clark aka kluczowy bloger/DJ/broadcaster Blackdown i Dan Frampton aka producencki spar Dusk wydają niesamowite drugie LP. W czasie, który upłynął od ich debiutu, scena znacznie się zmieniła, a oni dopasowali się do zmian na swój własny sposób, bawiąc się odmianami 4/4 House i broken garage, eski i R&G, jednocześnie prawie pozostawiając halfstep na śmierć. W porównaniu z ich poprzednimi pracami, w dużej mierze zrezygnowali z gościnnych kolaboracji na rzecz naprawdę szlifowania własnego stylu do twardego (dasa)flexu. Jest jednak kilka godnych uwagi inkluzji, nie bardziej niż natychmiast rozpoznawalny Burial na "High Road", którego trzaski sygnału FM i przycięte 2-stepowe wzory sprawiają, że jest to główna atrakcja albumu, podczas gdy Farrah pojawia się elegancko na otwieraczu "Lonely Moon (Android Heartbreak)" i są dalsze spoty z GQ na szalejącym "Wicked Vibes" i Marcus Nasty's MC Shantie na "Next Generation". Jeśli chodzi o nas, najlepsze momenty to z pewnością robotyczny, technoidalny dub "We Ain't Beggin'" lub uderzający, charakterystyczny dla Timbalanda sound design "R In Zero G". Podsumowując, jest to wyraźny krok naprzód i naszym zdaniem jest to ich najlepszy jak dotąd materiał.

Tracklista

A1. Lonely Moon (Android Heartbreak) ft Farrah

A2. Apoptosis

A3. Wicked Vibez ft GQ

A4. Dasaflex

B1. Next Generation ft Shantie

B2. Hypergrime

B3. Don't Stop (Give It To Me)

B4. DeFocused