Dasaflex

Cztery lata po swoim debiucie, Martin Clark aka kluczowy bloger/DJ/broadcaster Blackdown i Dan Frampton aka producencki spar Dusk wydają niesamowite drugie LP. W czasie, który upłynął od ich debiutu, scena znacznie się zmieniła, a oni dopasowali się do zmian na swój własny sposób, bawiąc się odmianami 4/4 House i broken garage, eski i R&G, jednocześnie prawie pozostawiając halfstep na śmierć. W porównaniu z ich poprzednimi pracami, w dużej mierze zrezygnowali z gościnnych kolaboracji na rzecz naprawdę szlifowania własnego stylu do twardego (dasa)flexu. Jest jednak kilka godnych uwagi inkluzji, nie bardziej niż natychmiast rozpoznawalny Burial na "High Road", którego trzaski sygnału FM i przycięte 2-stepowe wzory sprawiają, że jest to główna atrakcja albumu, podczas gdy Farrah pojawia się elegancko na otwieraczu "Lonely Moon (Android Heartbreak)" i są dalsze spoty z GQ na szalejącym "Wicked Vibes" i Marcus Nasty's MC Shantie na "Next Generation". Jeśli chodzi o nas, najlepsze momenty to z pewnością robotyczny, technoidalny dub "We Ain't Beggin'" lub uderzający, charakterystyczny dla Timbalanda sound design "R In Zero G". Podsumowując, jest to wyraźny krok naprzód i naszym zdaniem jest to ich najlepszy jak dotąd materiał.

Tracklista

1 Lonely Moon (Android Heartbreak)

2 High Road

3 We Ain't Beggin'

4 Apoptosis

5 Wicked Vibez

6 Dasaflex

7 Next Generation

8 R In Zero G

9 Hypergrime

10 Don't Stop (Give It To Me)

11 DeFocused

12 Fraction