Pitch Black Prism

Każdy rok wymaga zimowych płyt. Tych dźwięków, po które sięgasz, gdy cykliczny mróz wyzwala w tobie pragnienie lodowatych syntezatorów i złowrogiej perkusji. To właśnie tam znajdziesz Alias' Pitch Black Prism, na przemian ponury i piękny album zbudowany dla słuchawek i gradobicia.

"Obrazem, który utkwił mi w głowie dla jego tonacji, była postać oświetlona tuż poza zasięgiem całkowitej ciemności", mówi Alias. "Pracowałem nad nim głównie nocą, więc zdecydowanie ma więcej nocnego klimatu niż którykolwiek z moich poprzednich albumów".

To trafna metafora dla mieszkańca Maine. Niewiele miejsc może pochwalić się tak surowym klimatem, złowieszczymi lasami i poszarpanymi liniami brzegowymi. Można poczuć, jak klimat i geografia wywierają brutalną siłę na kontury Pitch Black Prism. Nic dziwnego, że najbliżsi stylistycznie rówieśnicy Aliasa to Burial, Boards of Canada i Aphex Twin – wszyscy oni pochodzą z Anglii, krainy nieba w kolorze trupów.

Weźmy na przykład niesamowity staccato stomp z "Amber Revisions", który wyczarowuje obraz cennego diamentu zakopanego pod lawiną. Jest "Gold cLOUDEAD Skiez", który odtwarza upiorne światło słabego słońca odbijającego się od lodowej łachy. Jest "Vallejo's Sapphire Views", z niemal nostalgicznym lamentem za zielenią East Bay, która tonie w rzeczywistości podziału kontynentalnego i subarktycznej pogody.

Gościnne wokale pojawiają się tylko na dwóch rzeźbach dłuta współzałożyciela Anticon. W "Indiiggo" głos Therese Workman jest pocięty i przesunięty w eterycznym stylu: słowo "zrozumienie" jest zapętlone w kółko, aż w końcu je zrozumiesz. Z kolei "Crimson Across It" przynosi ponowne spotkanie z Doseone, który szydzi z "kapitalistycznego śmiecia", jednocześnie wypuszczając dzikie zaklęcia szamana.

Pitch Black Prism jest oszałamiającą kontynuacją wydanego w 2011 roku Fever Dream, który Pitchfork nazwał "bardzo satysfakcjonującym" i okrzyknął go za "gęste groove" i "niedopowiedziane, ale pozostające w pamięci melodie". Resurgam z 2008 roku zdobył podobne pochwały, a A.V. Club wspomniał o jego "nienagannym uchu do rytmu" i "całkiem krystalicznej rozległości".

Najnowsze dzieło mieszkańca Portland w stanie Maine odzwierciedla również nowe podejście do pracy.

"To pierwszy album, który zrobiłem używając całego oprogramowania" – mówi Alias. "Użyłem Native Instruments Machine zamiast MPC, ponieważ byłem znudzony i chciałem to zmienić i utrzymać to interesujące. Na początku czułem, że spieprzyłem sprawę, bo nie wiedziałem co robię i musiałem nauczyć się zupełnie nowego procesu – ale to właśnie sprawiło, że było fajnie."

To pojęcie zabawy nie jest całkowicie zanurzone w lodowatych taflach. Są też momenty ekstremalnej jasności i olśniewającego koloru. Jeśli dobrze się wsłuchasz, zauważysz, że ta idea ucieleśnia się w piosenkach nazwanych od różnych klejnotów i ezoterycznych odcieni. Jednak Pitch Black Prism jest tym, co dominuje – fenomenem punktu świetlnego na końcu tunelu; rodzajem rzeczy, na którą będziesz chciał zwrócić uwagę, aby przetrwać.

Tracklista

1 Ghost Cloudz

2 Crimson Across It

3 Vermilion Coda

4 Amber Revisions

5 Gold cLOUDDEAD Skiez

6 Joseph Greenleaf Mornings

7 Pistachio Payoff

8 Vallejo's Sapphire Views

9 Indiiggo

10 Amethyst Afternoon

11 Pitch Black Prism

12 Slackened Onyx

13 Aikotune