Obsidian

Trzy lata temu Baths wydał swój zaskakująco piękny debiut, Cerulean. Wydany nakładem Anticon album zacierał granice między postmodernistycznym popem a sceną beatową Los Angeles z druzgocącą emocjonalną jasnością. Tonacja była równie niebiańska jak tytuł albumu, zaczerpnięty z odcienia błękitu używanego zwykle do opisu nieba.

Cerulean zdobyło wyróżnienie "Best Of" na koniec roku od Pitchforka i The Onion's A.V. Club i ugruntowało pozycję wychowanego w Chatsworth Willa Wiesenfelda jako jednego z najlepszych młodych kompozytorów (i falsetów) w Los Angeles. Jego drugi album, "Obsidian", ukazuje go jako jednego z najbardziej kompletnych artystów swojego pokolenia. Jak można się spodziewać, nazwa wskazuje na mroczne podteksty. Nastrój jest migotliwy i czarny jak smoła, uroczy strumień krwi zamienił się w lawę.

"Zawsze inspirował mnie naprawdę mroczny materiał i od początku wiedziałem, że chcę, aby piosenki były znacznie mroczniejsze, zarówno muzycznie, jak i tekstowo" – mówi Baths.

Po sukcesie pierwszego albumu, Baths spędził większość następnego roku w trasie koncertowej z coraz większą publicznością. Wydał również eteryczny projekt ambientowy pod nazwą Geotic. Kiedy w lipcu 2011 roku wrócił do domu, aby nagrać swój drugi album, był przykuty do łóżka przez kilka miesięcy z powodu infekcji bakteryjnej E. Coli, ledwo mogąc strawić stałe jedzenie i pozbawiony twórczej energii.

Obsidian ze zrozumiałych względów ma te blizny odciśnięte we wnętrzu. Pierwszy utwór nosi tytuł "Worsening", kolejne to "Ossuary", "No Past Lives" i "Earth Death". Choć nastrój jest często ponury, to nigdy nie jest nadęty. "Miasma Sky" równoważy bycie "połkniętym żywcem przez niebo" z cudownym fortepianowym groovem i lewitującym śpiewem, który mógłby zdetonować noc w klubie dyskotekowym. Album jest niezwykle spójny, przesiąknięty niebiańskimi chórami, perkusją, seksualnie naładowanymi tekstami i przewrotnym humorem.

"Wszystkie piosenki i teksty powstały w wyniku dość popieprzonego i żmudnego procesu prób i błędów" – mówi Baths. "Ale mam nadzieję, że ludzie rozumieją, że nie jestem osobą z depresją, skłonnością do samobójstw i obsesją na punkcie śmierci, za jaką może mnie przedstawiać płyta. To są po prostu ciemniejsze obszary, które chciałem zbadać".

Obszary eksploracji obejmują czytanie i badania nad Ciemnymi Wiekami i czarną dżumą, różnymi wersjami Piekła, widzianymi przez Dante's Inferno, Biblią oraz starymi światowymi iluminowanymi manuskryptami i obrazami. Te noirowe fascynacje spotkały się z wirtuozerskimi umiejętnościami 24-latki, która gra na fortepianie od 20 lat.

"Wszystko, co znalazłem, co sprawiało wrażenie unikalnej wizji mrocznych emocji lub atmosfery, próbowałem wchłonąć" – mówi Baths. "Bycie pozytywnym i otwartym facetem sprawiło, że o wiele trudniej było wejść w taki sposób myślenia. To była kwestia dotknięcia tego i powrotu z piosenkami, które czuły się autentyczne i w jakiś sposób pochodzące z moich osobistych doświadczeń."

To jest właśnie siła Obsidianu. Łączy uniwersalne pytania z osobistym bólem. Na zaledwie drugim albumie Baths pokazuje to, do czego zdolnych jest tylko kilku artystów: malowanie w dowolnych odcieniach.

Tracklista

1. Worsening 04:25

2. Miasma Sky 04:33

3. Ironworks 04:40

4. Ossuary 03:52

5. Incompatible 04:39

6. No Eyes 04:13

7. Phaedra 04:52

8. No Past Lives 03:40

9. Earth Death 04:33

10. Inter 03:49