Within The Realm Of A Dying Sun

Within the Realm of a Dying Sun – trzeci album studyjny zespołu Dead Can Dance, wydany 27 lipca 1987 roku przez wytwórnię 4AD w wersji winylowej i kompaktowej.

Album (longplay) został podzielony na dwie części: pierwsze cztery utwory (strona A longplaya) śpiewa Brendan Perry a drugie cztery (strona B longplaya) – Lisa Gerrard. Decydując się na taki układ utworów muzycy postanowili nie tylko zaprezentować zespół jako całość, ale także wykorzystać okazję do zademonstrowania swych indywidualnych umiejętności. Zespół wspomogli po raz kolejny muzycy studyjni, grający na instrumentach smyczkowych, a także na instrumentach dętych blaszanych i perkusyjnych. Materiał muzyczny rozpoczyna „Anywhere Out of the World”. Utwór ten, ewokujący klimat „Enigma of the Absolute”, oparty został na brzmieniu dzwonów i keyboardowym podkładzie basowym. W podobnym klimacie utrzymana jest pozostała część pierwszej strony.

Drugą stronę albumu wypełniły utwory zaśpiewane przez Lisę Gerrard. Wojskowa brzmienie bębnów i rogów, którymi rozpoczyna się „Dawn Iconoclast”, przywodzi na myśl wpływy muzyczne od Richarda Wagnera po zespół Laibach. Góruje nad nimi głos solistki. Kolejny utwór, „Cantara”, oparty został na jednostajnym rytmie perkusji. Słyszalne są w nim inspiracje taneczną muzyką cygańską, brzmieniem orkiestrowym oraz pewnym odwołaniem do muzyki arabskiej. Po nieco formalnym „Summoning of the Muse” następuje finałowy „Persephone”, zamykający cały album.

Utwory śpiewane przez Brendana Perry mają normalne teksty i utrzymane są w charakterystycznym dla niego, klasycyzującym i podniosłym stylu. Natomiast utwory Lisy Gerrard śpiewane są w wymyślonym przez nią, sztucznym języku i zawierają (w warstwie muzycznej) wiele odwołań do dawnej muzyki europejskiej, a także do muzyki bałkańskiej, hinduskiej, tybetańskiej czy arabskiej – wszystko splecione w oryginalną, poruszającą całość.

Lisa Gerrard pytana, dlaczego zdecydowała się śpiewać w dziwnym, wymyślonym przez siebie języku, wyjaśniała:

"Gdy jako mała dziewczynka zaczynałam śpiewać, uciekałam do buszu, gdzie nikt mnie nie słyszał, więc mogłam śpiewać jak najgłośniej tylko potrafiłam. W tym też czasie mój ojciec zbierał płyty, głównie z muzyką irlandzką i ze Środkowego Wschodu, więc nigdy nie rozumiałam słów zamieszczonych tam piosenek. Zresztą, ja nigdy nie rozumiem słów, gdy ktoś śpiewa, nawet na płytach z muzyką pop. Dlatego też nie używam słów, ponieważ to nie one poruszają słuchacza, nie one oddziałują na niego…" (wikipedia)