What / If / They Both Could Fly

W parny lipcowy wieczór na kameralnej scenie Kongsberg Jazz Festival w Norwegii, dwóch starszych mężów stanu muzyki improwizowanej – jeden w szarej koszuli, drugi w koszulce z legendą "Thunder Pussy" – weszło na podest. To, co nastąpiło później, przypominało dogłębną rozmowę między dwoma starymi przyjaciółmi i partnerami sparingowymi – od polubownego do kłótni, od ciszy do harmonii. "What/If/They Both Could Fly" to dopiero drugi raz, kiedy ta tytaniczna para pojawiła się jako duet na płycie. Ich ścieżki krzyżowały się sporadycznie na przestrzeni lat: Evan występował gościnnie w grupie Joe's Survival Unit III i często tworzyli trio z saksofonistą Daunikiem Lazro. Ale ich jedynym wspólnym wydawnictwem był "Chicago Tenor Duets" z 2000 roku, chwalony przez Jazz Times za mieszankę liryzmu i złożoności. Evan Parker miał 68 lat, gdy nagrywano ten koncert i do tej pory muzyka wydaje się po prostu bić w nim, pewnie jak bicie jego własnego serca. McPhee, w wieku 73 lat, jest tutaj starszy, ale jego uderzenia energii na małej kieszonkowej trąbce, jego przemyślane, odkrywcze linie i pulsujące podteksty saksofonu sopranowego są grane tak energicznie, jak człowiek o połowę młodszy. Posłuchaj niesamowitych zygzaków zazębiających się dźwięków około sześciu minut w otwierającym utworze "What". Posłuchaj mikrotonalnego chaosu rojącego się na początku "They Both Could Fly". Duet nigdy nie stara się olśniewać wirtuozerią, ale ich całkowite opanowanie instrumentów pozwala im tańczyć wokół siebie i dopasowywać swoje ruchy punkt po punkcie i cios po ciosie. Zagraj w to, a uwierzysz, że dwóch mężczyzn potrafi latać.