Third Mouth

Brytyjski artysta avant pop Alexander Tucker wydaje w 2012 roku w wytwórni Thrill Jockey swój długo oczekiwany nowy album, Third Mouth. Album ten opiera się na mocnych stronach ujawnionych przez jego przełomowy debiut dla wytwórni, Dorwytch wydany w kwietniu 2011 roku, co zaowocowało jego najlepszym jak dotąd dziełem.

Wykorzystując piosenki napisane w ciągu 12 miesięcy, artysta tworzy własną, niepowtarzalną mieszankę psych rocka i ambientowego popu, używając różnych efektów studyjnych, prostych bitów, gitary i basu, a także syntezatorów i wiolonczelowych dronów. Tucker posuwa się jednak jeszcze dalej, przełamując nowe schematy w opartym wyłącznie na elektronice utworze "Rh" i kierując się dalej w głębsze rejony kosmosu w inspirowanej sci-fi kosmicznej medytacji "Andromeon", jak również eksperymentując z bardziej progresywnymi strukturami utworów, jak te w "The Glass Axe".

Brzmienie Tuckera rozwijało się przez lata od czasu jego pierwszego solowego albumu z własnym tytułem, który zawierał akustyczny finger-picking, eksperymentalną elektronikę i został wydany przez wytwórnię Jackie O Motherfucker's U-Sound Archives. Na wydanym w 2005 roku przez ATP Recordings albumie Old Fog połączył kompozycyjne struktury utworów, drony, warstwowe wokale i improwizacje. Ta kolekcja widmowych nastrojów, upiornych krajobrazów i delikatnych emocji została następnie wydana przez Furrowed Brow (2006) i Portal (2008), gdzie piosenki i melodie stały się bardziej wyraziste, jednocześnie zarażając utwory dronowymi prądami, tradycyjnym finger-pickingiem, doomowymi riffami i harmoniami inspirowanymi Davidem Crosby. Na Dorwytch (2011) nastąpiła zmiana kierunku z improwizacji w stronę muzyki pop z ukłonami w stronę Another Green World Briana Eno, przy jednoczesnym zachowaniu organicznych dronów z Cluster i Lichens.

Ale jest tak, jakby wszystkie jego nieustraszone eksperymenty w końcu połączyły się w Third Mouth, albumie, który ma dla Tuckera zarówno duchowy, jak i psychodeliczny rezonans. Wyjaśnia on: "Third Mouth jest dla mnie trochę jak terapia. Chodzi o to, że kiedy byłem młodszy, moja mama mówiła, że potrafi mówić językami, ponieważ duchy przemawiały przez nią, co mnie przerażało. Chodzi również o pomysł posiadania trzecich ust zamiast trzeciego oka. Chodziło o ideę głosu przechodzącego przez osobę, tak jakby była ona przewodnikiem z innego świata poza tym jednym."

Tucker, który ma reputację poszukiwania najciekawszych ludzi do współpracy, zatrudnił Karla Brummera, aby zagrał na saksofonie w "Amon Hen", ale zwrócił się również do starych przyjaciół, aby pojawili się na albumie. Mówi: "Frances Morgan śpiewa na 'Third Mouth'. Grała ze mną na skrzypcach w ramach Decomposed Orchestra. Znam ją od lat. Ostatnio oboje graliśmy na tym festiwalu psychodelicznym w Cambridge i zobaczyłem ją śpiewającą i pomyślałem: 'Ach tak, uwielbiam jej śpiew. Jej głos jest taki czysty i klarowny. Daniel O'Sullivan to ktoś, kogo również znam od lat, od kiedy miał jakieś 17 czy 18 lat. W ciągu ostatnich kilku lat z moją muzyką wydarzyło się coś, co sprawiło, że zacząłem z nim więcej współpracować. Moja muzyka nabiera rozpędu, kiedy pracuję z Danem. On jest bardzo otwarty i nie boi się być dość tandetny, barokowy czy przesadzony. Uwielbia naprawdę skandaliczne progresywne rzeczy jak Magma. Nie boi się próbować rzeczy, w których inni ludzie są tak spięci i bardziej martwią się o to, co powiedzą inni."

Tracklista

1. A Dried Seahorse 03:13

2. Glass Axe 07:08

3. Mullioned View 04:50

4. Window Sill 03:24

5. Andromeon 03:17

6. Amon Hen 01:47

7. Third Mouth 02:59

8. Sitting in a Bardo Pond 01:55

9. Rh 07:09