Re[Punk]Blika. Nieustanne Pogo [Deleted]

To wyjątkowa płyta. Pod wieloma względami.

Punkowemu środowisku nie zawsze było po drodze z Republiką. Mimo współdzielenia sceny m.in. na Festiwalu w Jarocinie zdarzały się miedzy fanami niesnaski. Czy wynikały z mocno ortodoksyjnej postawy czy po prostu z naszej wojowniczej natury a może niechęci wywołanej przez rządzących krajem, którym na rękę była wzajemna niechęć miedzy społeczeństwem? Trudno zawyrokować. Dziś Republika i jej lider Grzegorz Ciechowski są ikonami muzyki rockowej w naszym kraju, uniwersalność śpiewanych tekstów, nieszablonowe i nowatorskie podejście do muzyki wciąż wywołują ciarki i rozpalają serca słuchaczy. Nikt przed nim i nikt po nich tak nie grał. Ta płyta to swoisty hołd dla twórczości toruńskiej grupy. 21 utworów zagranych przez zespoły znane od lat i młodsze, które nie miały szans zetknąć się na żywo z muzyką Republiki i Grzegorza. Punk różne ma oblicza muzyczne i ta płyta to udowadnia. Czystej wody punk rock, zimna fala, mocno alternatywne dźwięki sprawiają że krążek słuch się od początku do końca, bez przerwy! Na płycie znalazły się utwory premierowe, wcześniej nigdzie nie publikowane.

Zbigniew Krzywański o płycie:

Początek marca 1983 roku, 2 koncerty na warszawskim Torwarze w ramach trasy „Republika prezentuje UK Subs”. W czasie drugiego koncertu (ostatniego w trasie) wychodzę zagrać z UK Subs piosenkę „Enemy awaits”. Wśród punkowej publiczności, która zajęła miejsce tuż przy scenie po koncercie Republiki – wielka konsternacja! Gramy, jest super! Reakcja publiczności – niejednoznaczna. Utarło się wtedy, że punkowcy nienawidzą Republiki. Jakieś tam legendy o popersach, których do dziś nie rozumiem. Nawet nie wiem, kto to byli popersi.

Poznałem zawartość płyty. Jest znakomita! I tak jak punkowcy spotkali się w końcu z Republiką w przyjaźni, tak, mam, nadzieję, że w końcu Polacy otworzą się na świat i zniknie z Polski ksenofobia, nienawiść i wróci zgoda.