Melpomene

Dwa lata temu Planet Mu wydało debiutancki album Rudiego Zygadlo, "Great Western Laymen", płytę, która zapowiadała obecną mieszankę dubstepowych struktur i efektów z piosenkami wokalnymi, pomysł, który później stał się ugruntowaną praktyką, ale wtedy gęste produkcje Rudiego mogły wydawać się nieco wyprzedzające. Od tego czasu Rudi doskonalił i udoskonalał swoją pracę, nie tracąc przy tym jej piękna i dziwactw, doskonaląc swoje umiejętności podczas imponujących występów na żywo w całej Europie i ciężko pracując nad swoją nową muzyką.

"Melopomene" to ballada o zdumiewającej jakości. Nazwana na cześć greckiej muzy i pochodząca z jego nadchodzącego albumu "Tragicomedies", ukazuje jego wizję w pełnym locie. Piosenka tworzy cudowną alchemię z akustycznymi instrumentami i dramatycznymi edycjami przypominającymi szwy z mglistą produkcją skompresowaną z boku, nad którą rozwija się umiarkowana opowieść o utraconej miłości wśród delikatnych harmonii Rudiego. Utwór buduje się do środkowego fragmentu, gdy fortepian i akordeon pojedynkują się z piękną gracją w niemal neoklasycznym fragmencie, zanim grosz spadnie na outro, a smutek, o którym wspomniano wcześniej, dramatycznie odegra się w refrenie piosenki.

Arrows" na stronie B rozgrywa scenariusz bliski śmierci na napiętych, powtarzających się syntezatorach z klaskaniem, melodią i harmoniami, które przypominają acid doo-wop Franka Zappy, zanim utwór zostanie przerwany i zniknie z napięciem nerwowego kwartetu smyczkowego.