Fetish [Clear]

Czternasty album Jaya Johansona jest jednym z najbardziej odświeżających w jego dyskografii. Po introspektywnej i intymnej trylogii („Bury the hatchet” (2017), „Kings Cross” (2019) „Rorschach Test” (2021), FETISH otwiera nową erę dla tego kultowego artysty.

Dzięki tej płycie poznasz melancholijną, podniebną atmosferę, która stanowi DNA jego muzyki, z perspektywy kinowej. Z drugiej strony oferuje utwory stworzone na najbardziej eleganckie parkiety taneczne, takie jak „Stars Aligns” i „Jeopardize” z ich elektronicznymi, hipnotycznymi melodiami. Mamy tu przeniesie z intymnej i salonowej atmosfery na parkiet.

Epicka podróż w klimatach tak róznych, że aż…. dziwmych – od „Seine” ukazującym cały romantyzm Jaya, przez „W końcu” brzmiącym jak nowy klasyk, samplujący słynną III Symfonię Brahmsa, przypominającym wszystkie filmy z lat 50.

Pierwsza część albumu opiera się na kwartecie współczesnego jazzu zmiksowanym z Jayem – jay's Touch niczym z Puppet on a String. Część kawałków przenosi nas z nowojorskiej sceny voguingu do dekadenckich berlińskich klubów. Flesh For Frankenstein oferuje wykonanie melodii fortepianu Andy’ego Wharola. Jedna z ikon artysty.

Album kończy się Happy Birthday, gładką i błyszczącą piosenką, ze swoim śpiewem i cudownym głosem, który zachwyci wszystkich kochanków.

Po 27 latach kariery płodny artysta nadal wydaje ambitny i wspaniały album, który docenią zarówno jego starzy fani, jak i nowi, którzy odkrywają go w ciągu ostatniej dekady oraz dzięki jego występom na żywo.