O

Popp, który mieszka i pracuje w Berlinie, potrzebował trochę czasu pomiędzy swoim ostatnim wydawnictwem pod szyldem SO a EP-ką "Oh", ponieważ chciał aby nowy materiał był radykalnym odejściem od jego starych koncepcji i metod na wszystkich poziomach, aby w zasadzie był drugim "debiutanckim" albumem. Dla "O" proces twórczy Poppa nie dzieli nic z jego procesem twórczym dla poprzednich albumów Oval. Poprzednio Popp skupiał się na tworzeniu programów, które miały przetwarzać dźwięk i skutecznie tworzyć muzykę. Jako muzyk, proces Poppa był bardziej teoretyczny. Tworzenie platformy i wiedza, co ta platforma może i powinna zrobić ze źródłami dźwięku. Wybrał źródła dźwięku, a następnie przekazał je platformie. W przypadku "O" Popp używa instrumentu, który jest bardzo powszechny, komputera wyposażonego w standardowe dźwięki i wtyczki. Nie używa już ani nie tworzy własnej platformy, lecz korzysta z łatwo dostępnego instrumentu. To co zrobił z tym instrumentem podkreśla, być może po raz pierwszy, muzykalność Poppa. Popp spędził lata w obróbce drewna na swoim instrumencie i pilnie pracował nad tym, aby przesunąć instrument poza jego normalne granice brzmieniowe.

Uderzające jest to, że choć źródła dźwięku oraz aspekt procesu i muzyka nie mogłyby być bardziej odmienne, to powstała muzyka ma cechy wspólne z muzyką, która powstała wcześniej. Słychać to w tempie i barwie. O ile wcześniej muzyk w Oval był drugorzędny wobec procesu, to teraz jest głównym elementem twórczym, a jego ewolucja jako muzyka może być wyraźnie śledzona. Poppowi często przypisuje się stworzenie gatunku clicks and cuts w muzyce elektronicznej. Teraz ten definiujący gatunek artysta wydobywa na światło dzienne muzyka, który ukrywał się za technikiem.

Rezultatem jest celebracja delikatności i szczegółów: ręcznie wykonane polirytmiczne frazy, riffy i struktury, pełne drobnych rezonansów. Popp celebruje rytmy, skale i harmonie w małej i dużej skali, zamiast rozkoszować się teorią i meta-dyskursem. Występy na tej płycie reprezentują wysoki poziom umiejętności na jego instrumencie, a wynikająca z nich muzyka jest uderzająca, zniewalająca i ostatecznie satysfakcjonująca. "O", nazwany dla nowego początku, (ground zero, jeśli chcesz) jest właśnie taki, świeży i nowy. (Tytuł EP-ki był żartobliwą grą słowną opartą na tytule albumu) Album, stworzony po latach praktyki, jest dla Poppa o muzyce. Nie chodzi o impuls do rozpoczęcia grania, ani o jakieś teoretyczne ćwiczenia w stylu "zaprogramowane vs. zagrane" czy "nowy Oval vs. stary Oval". Te porównania, dla niego, są bez znaczenia.

Na płycie pierwszej dziesięć dłuższych kawałków rozciąga się od delikatnego, wyrafinowanego popu po brutalnie rozdarte, elektroakustyczne riffy pełne kanciastych, zderzających się ze sobą dźwięków gitary. Wszystkie utwory okraszone są ekspresyjną i otwartą perkusją. Co ciekawe, utwory nie zostały zbudowane wokół rytmu. Gra na perkusji była organiczną częścią ewolucji utworów, powstawała w różnych momentach podczas nagrywania poszczególnych piosenek.

Płyta 2 zawiera nie mniej niż 50 zwięzłych, bardzo szczegółowych utworów, które są świadomym ukłonem w stronę kultury natychmiastowej gratyfikacji. Oszczędność uwagi jest zauważalna, a kultura organicznych odkryć zniknęła z głównego nurtu i została zastąpiona przez głód nowości. Konsumpcja i krytyka w tempie warp. Przenośność zdominowała formę sztuki w stopniu, jakiego nigdy wcześniej nie widziano. Utwory te stanowią osobiste wyzwanie Poppa do stworzenia utworów w ograniczonych ramach, które odnoszą się do tego aspektu kultury muzycznej. Popp określił nawet te utwory jako dzwonki telefoniczne. Te jednominutowe utwory mają melodyczną finezję i moc skojarzeń, które są niespodziewane przy takich ograniczeniach i są gotowe do przyszłych projektów samplowania.

"O" to długo oczekiwany i głęboko osobisty list miłosny Markusa Poppa do muzyki. Dla słuchacza jest to nowy rozdział w fascynującym, trwającym krytycznym dialogu z muzyką prowadzonym przez jednego z prawdziwych innowatorów współczesnego audio.

Okładki CD i LP dostępne są w czterech różnych edycjach.