G Is For Deep

"Od pierwszych chwil jest jasne, że G Is for Deep to inny rodzaj bestii. Pierwszy solowy album Adama "Doseone" Druckera dla wytwórni, którą założył piętnaście lat temu, ukazuje ten jednoosobowy zespół z Oakland, bardziej nagi lirycznie niż kiedykolwiek, śpiewający zamiast rapować, ubrany w Technicolorowy wir syntezatora, automatu perkusyjnego, zhakowanego Gameboya i warstwowego głosu. Nazwanie tego popem może być mylące, ale rzeczywiście są tu chóry. Nazwanie tego R&B może być mylące, ale są to piosenki o wzlotach i upadkach jednego ciężko pracującego człowieka z życiem, miłością, przyjaźnią i strachem. Po latach innowacji w projektach takich jak cLOUDDEAD, 13 & God, Themselves i Subtle, Dose powraca samotnie z jedną z najjaśniejszych płyt w swojej karierze. Poprzez pracę w tych innych grupach, jak również w oczekującej współpracy z Nevermen, Mike Patton i Tunde Adebimpe z TV on the Radio, Dose doskonalił swoje umiejętności produkcyjne, aż do momentu, gdy mógł tworzyć muzykę, którą słyszał w swojej głowie. Jego celem na Deep było właśnie to – skomponowanie dziesięciu oryginalnych utworów, a nie tylko nagrywanie i łapanie tego, co się pojawi. W międzyczasie wypróbowywał instrumentale przy wypełnionej po brzegi sali w San Francisco, oddziale wpływowego klubu Low End Theory w Los Angeles. Jeśli chodzi o wokale, przyjął inne podejście. Dążąc do spontaniczności swoich rapów, ale uznając swoje ograniczenia jako wokalista, Dose otaczał się nocą stronami nieposortowanych tekstów, pił ogromne ilości whisky i śpiewał na najwyższych obrotach. O 7:00 rano, z dzbankiem kawy, wracał do każdej części i nagrywał ją na nowo na kamiennej trzeźwości. W końcu G Is for Deep jest czymś zarówno przemyślanym jak i impulsywnym, w równej mierze mózgiem i sercem. Piosenki takie jak otwierający album "Dancing X" mają w sobie maniakalną elektryczność, basowe kopnięcia i bulgoczące klawisze poppingują i pulsują w dziwnie harmonijnej synchronizacji. "I Fell" nie boi się być hałaśliwym, nawet gdy obejmuje melodię – idealny słuchowy kontrapunkt dla tematu, w którym nie chce się niczego więcej niż zakochać, ale jest się całkowicie zamkniętym przeciwko temu rezultatowi. "Therapist This" powoli wyrasta ze swojego niskiego początku w górujący rodzaj maksymalnego soulu, gdy Dose śpiewa o winie jako "przerażającym kościele zbudowanym z czarnego kamienia". Jego głos jest na przemian potężnym chórem, przyjaznym szeptem, zdradzonym warczeniem. Album brzęczy jak neonowa żarówka, co stanowi uroczy kontrast z ostatecznym pytaniem, postawionym w "The Bends" – "Czego dokładnie nie rozumiesz w bluesie?".

Tracklista

1 Dancing X 3:29

2 Lastlife 4:05

3 I Fell 5:18

4 Thy Pattern 4:02

5 Therapist This 3:54

6 End & Egg 4:05

7 Owlshark 3:26

8 See Answer 3:43

9 Arm & Armageddon 4:20

10 The Bends 5:05