Will

Trzeci album Julianny Barwick, 'Will', to zaskakujący zwrot w lewo dla brooklyńskiej artystki eksperymentalnej. Wymyślony i samodzielnie wyprodukowany w ciągu ostatniego roku w różnych miejscach, złowieszczy, zniewalający "Will" jest odejściem od wyprodukowanego przez Alexa Somersa "Nepenthe" z 2013 roku. Jeśli tamto ostatnie nagranie wyczarowało obrazy delikatnej, gęstej mgły przetaczającej się przez opustoszałe góry, to samodzielnie wyprodukowany 'Will' jest późnopopołudniową burzą, katartycznym zderzeniem ostrych i miękkich tekstur, które brzmią jednocześnie jak groźne i pokrzepiające.

'Will' to okres największej aktywności Barwick po wydaniu 'Nepenthe', która obejmowała grę na fortepianie dla Yoko Ono, występy w Carnegie Hall na corocznym koncercie Tibet House z Flaming Lips i Philipem Glassem, 'Rosabi EP' i piwo stworzone we współpracy z firmą piwowarską Dogfish Head, a także reimaginację "Adagio" z Koncertu d-moll Bacha.

Życie Barwick w ciągu ostatnich kilku lat to w dużej mierze życie w podróży, i jako takie geneza 'Will' nie była przywiązana do lokalizacji; Barwick pracowała nad albumem w różnych miejscach, od opuszczonego domu w upstate New York, przez Moog Factory w Asheville, North Carolina, po Lizbonę, Portugalię, pierwsze europejskie miasto, które przyjęło muzykę Julianny w 2007 roku.

"Uwielbiam trasy koncertowe, ale to może być dzika jazda" – Barwick zastanawia się nad tym cyklem ciągłego ruchu. "Ciągle się dostosowujesz, asymilujesz i znajdujesz się w sytuacjach zmieniających życie". Te doświadczenia odegrały i pomogły ukształtować naładowaną, niestabilną atmosferę Will "Wiedziałam, że będę grać te piosenki na żywo, więc chciałam mieć trochę ruchu", wyjaśnia. "Coś, co miało rytm i niskie tony".

To poczucie pędzenia do przodu w dużej mierze zawdzięcza 'Will' teksturom synth-heavy, składnikowi, który zainspirował ją do dodania do jej obfitej w wokalne pętle formuły po zademonstrowaniu nowego prototypu analogowego sekwencera Moog podczas zeszłorocznego FORM Festival w Arcosanti, Arizona.

Elektryczny prąd, który płynie przez 'Will' przybiera różne kształty odurzającej niestabilności: orbitujący łańcuch tonów, który unosi się w "Nebula", kędzierzawe fale sinusoidalne leżące pod firmamentem "Same", nawiedzające echa wokalne w otwierającym album "St. Apolonia", które zostały nagrane późno w nocy w lizbońskim przejściu podziemnym dla pociągów, i marsowe arpeggia, które towarzyszą procesyjnemu zamknięciu 'Will' "See, Know".

Kolejnym nowym elementem, który wprowadza 'Will' do brzmienia Barwick, to Thomas Arsenault z Mas Ysa, który użycza swoich bogato złożonych wokali do "Same" i "Someway" i doskonale wplata się w charakterystyczną muzyczną tkankę Barwick. Album zawiera również wkład holenderskiego wiolonczelisty Maartena Vosa i perkusję Jamiego Ingallsa (Chairlift, Tanlines, Beverly).

'Will' to w dużej mierze produkt wzlotów i upadków, odzwierciedlenie życia prowadzonego gdzieś pomiędzy przemijaniem a staniem w miejscu. "Podczas tworzenia tej płyty były momenty izolacji i mrocznych prądów" – przyznaje Barwick. "Lubię to eksplorować i uwielbiam, gdy natrafiam na piosenki, które brzmią przerażająco lub złowieszczo. Zawsze byłam ciekawa, co wchodzi w skład tworzenia piosenki w ten sposób". Urzekający, pięknie skomplikowany 'Will' jest wynikiem tej ciekawości, jak również najnowszym dowodem na nieodparcie ujmujący talent Barwick jako kompozytorki i wokalistki.

Tracklista

A1 St. Apolonia 2:13

A2 Nebula 5:34

A3 Beached 4:08

A4 Same 4:55

A5 Wist 2:40

B1 Big Hollow 5:30

B2 Heading Home 3:57

B3 Someway 4:30

B4 See, Know 5:04