Something Special

Trzy lata spędzone w wytwórni MGM Records między 1966 a 1968 rokiem były złotymi dla Lee Hazlewooda. Spędził je pracując ze swoją muzą, Suzi Jane Hokom, pisząc wciąż niepublikowaną książkę, The Quiet Revenge of Elmo Furback, rywalizując z Philem Spectorem z ich wytwórni i opracowując formułę dla piosenek „boy / girl” .

Album jasno pokazał, że wykuwanie kariery jako poważnej gwiazdy nie było w planach Hazlewooda, a przy trzeciej okazji pozwolił sobie na żart. Mówiąc wprost, Hokom przypomina, że ​​Hazlewood mówi, że albumy MGM były jego „drogimi demami”. Jestem pewien, że MGM pomyślał, że odniosą sukces.

Niewielka szansa na to z Something Special – pierwotnie została wydana tylko w Niemczech. W tym samym roku Hazlewood założył wydawnictwo LHI i zaczął budować własne imperium, które z miłością archiwizowaliśmy przez ostatnie kilka lat. Prezentujemy teraz to brakujące ogniwo w historii, trzy albumy, które wygenerowały jedne z najlepszych utworów Hazlewood i najbardziej zróżnicowane.