Chwasty

„Muzyka in crudo” – a więc w stanie surowym, pierwotnym. Tylko pozornie – muzykę Chwastów wypełniają niewymuszone muzyczne dialogi układające się w zakomponowany kontrapunkt (np. utwór nr 5), zapętlane, czasem wirtuozowskie wręcz frazy instrumentów dętych, inkrustowane głosem. Cała ta materia zarejestrowana została w bliskim planie mikrofonowym. Jak na widelcu więc, ostinatowe hołubce harmonijki ustnej współbrzmią z archaicznymi elektronikaliami, zdekomponowana doszczętnie fraza z poćwiartowaną mową.

Na brzmieniową tkankę poszczególnych uwiecznionych na płycie miniatur składają się ponadto tkliwe pojękiwania, piki przewijanej taśmy, trzask igły gramofonowej, taśma trąca o głowicę, przesłuchy z sąsiednich ścieżek, bas i rozstrojona oniryczna gitara. To „live act” w najlepszym stylu. Muzyka pomieszczona w pudełkach, posegregowana w stosiki, pryzmy perlistych drobiazgów, jak wzorzysta serweta. Nowa ludyczność. Prawdziwe swoiste, chropawe piękno.