Arabrot

Podczas pracy nad nowym albumem, wokalista i gitarzysta Kjetil Nernes zamieszkał w starym, opuszczonym kościele tuż za granicą w Szwecji, w pasterskiej krainie, gdzie czas stoi w miejscu od pokoleń. Jego pogląd na Oslo zaczął odzwierciedlać pogląd Knuta Hamsuna: "Oslo to dziwne miejsce. Wszechobecne pojęcie jakiegoś nierozwiązanego problemu, który przygniata ramiona, nerwowość pełzająca po kręgosłupie, Ray Bany w wielkanocnym słońcu pełne kawy, drżące zimne noce pod pełnią księżyca, oszołomione litrami czerwonego wina kończącego kolejną żmudną dwunastogodzinną sesję nagraniową. Trzęsące się ręce i spocone plecy".

Na płycie pojawia się poszerzona grupa współpracowników Arabrot, a przede wszystkim Emil Nikolaisen (Serena Maneesh/4AD), który oprócz nagrywania i miksowania płyty, gra na basie i udziela się jako support wokalny. Nernes wspomina: "Emil spędzał godziny i godziny czołgając się i pełzając pod skórą sonicznej tekstury. Każdą nutę obracał i skręcał, każdy riff zwijał i szarpał. Zagłębiając się coraz bardziej w mroczną falę. Rozkoszowanie się, rozkoszowanie się aż do momentu, gdy kręci mu się w głowie, jego oczy są mokre i ponure. Rozkoszując się podobnymi do Tourette'a skowytami i wrzaskami, paląc małe cygaro, wyczarowując czysty magiczny pęd. Być może to właśnie wilgotna atmosfera dzielnicy Youngstorget w Oslo wydobywa tę dodatkową iskrę, szaloną pasję, enigmatyczną nutę niebezpieczeństwa. Bicie serca, które jest Arabrotem".

Sama sesja nagraniowa była niemal zaprzeczeniem wściekłego procesu miksowania – ustalone ceny i jasne warunki pracy dla profesjonalnych muzyków. Podstawowe riffy, perkusja i wokale zostały ułożone zanim norwescy gwiazdorzy muzyki eksperymentalnej Lasse Marhaug i Erland Dahlen dodali swoją muzyczną substancję do miksu. Nagła wizyta Laury Pleasants z Kylesa zaowocowała gościnnymi wokalami w "Arrabal's dream".

Podczas gdy teksty na wydanym w 2010 roku "REVENGE" były fantazją o zemście poświęconej pewnemu komuś, a "Solar Anus" i "Mæsscr" opowiadały historie o ludzkiej bestii, ten album obraca się wokół zerwania z miejskim życiem i wywołanego przez nie uczucia społecznego uduszenia. Nernes zdradził, że wiele inspiracji dla tekstów znalazło się u surrealistów z początku XX wieku, takich jak Georges Bataille i Robert Desnos, zmieszanych z fascynacją mitologiami starożytnej Grecji i Starego Testamentu.

Tracklista

1 Ha-Satan Dêofol 4:07

2 Throwing Rocks At The Devil 3:18

3 Arrabal's Dream 3:12

4 Blood On The Poet 2:57

5 Dedication 1:52

6 Blood On Bunny 3:24

7 Drawing Down The Moon 3:27

8 The Horns Of The Devil Grow 4:59

9 The Bitter Tears Of Könt 4:38

10 Mænads