Po Drugiej Stronie Przemszy [Deleted]

Muariolanza to pierwszy w Polsce przedstawiciel muzyki ambient-jazz, łączącej ambientowe przestrzenie z jazzową improwizacją. Zespół wyznaje zasadę klasyka awangardy 20. wieku, Johna Cage’a: „cisza nie istnieje – wszystko jest muzyką”. W swoich piosenkach Muariolanza wykorzystuje więc nie tylko instrumenty, ale też dźwięki otoczenia.

Debiutancka płyta „Muarioland” ukazała się w 2006 r. Muariolanza była jeszcze wtedy projektem studyjnym: gitarzysta Mariusz Orzełowski (absolwent Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach, autor pierwszej w Polsce pracy magisterskiej o muzyce ambient) skomponował i nagrał całość, aprzy gościnnym udziale muzyków ze świata jazzu, rocka i muzyki tanecznej (kilku z nich gra w zespole do dziś).

Dwa utwory z płyty „Muarioland” wybrano do spektaklu Teatru Telewizji „Bezład”. Sztukę Krzysztofa Czeczota (z udziałem m.in. Macieja Stuhra, Krzysztofa Stroińskiego, Anny Dereszowskiej, Doroty Pomykały i Kamili Baar) wyreżyserował Witold Adamek. W tę współczesną psychodramę świetnie wpisały się dwa utwory Muariolanzy: „Albin Kulano” i „Voodoo” (muzyka Mariusz Orzełowski, słowa Marcin Babko). Premiera w Teatrze Telewizji TVP1 odbyła się 11 czerwca 2007 r.

Pozytywne recenzje pierwszej płyty i koncertów Muariolanzy ukazały się m.in. w Gazecie Wyborczej, Ultramarynie, Gościu Niedzielnym, na muzycznych portalach internetowych: diapazon.pl i gery.pl, a także na wielu prywatnych blogach.

Pod koniec 2006 r. skład zaczął regularnie koncertować, w 2007 dał prawie 30 koncertów (zagrał m.in. na Off Festivalu, na JAZ Festiwalu Muzyki Improwizowanej i trasę Summer Lemur Tour). W 2008 r. wystąpił m.in. na 10. edycji festiwalu Bielska Zadymka Jazzowa i Festiwalu Muzyki Nieprzewidywalnej.

Muariolanza to: Mariusz Orzełowski (gitara), Marcin Babko (głos, pogłos), Dominik Mietła (trąbka), Sylwester Walczak (bas), Pierre (perkusja), Zyla (wizualizacje). W przeszłości muzycy Muariolanzy współpracowali min ze Zbigniewem Namysłowskim, Edytą Jungowską, Hansem Peterem Salentinem i grupą Pogodno

„Po drugiej stronie Przemszy” to druga płyta ambient-jazzowej Muariolanzy, ale tak naprawdę pierwszy wspólny album zespołu. Nagrał ją w jeden dzień, podczas pięciogodzinnej sesji – mało który zespół na świecie może pochwalić się takim wynikiem. Połowa z sześciu piosenek (tytułowa, „Lemur Muariolanza” i „Pogoria”) wyimprowizowała się na miejscu. Pozostałe („Orient Express”, „Hajlander” i „Septymon”) to kompozycje gitarzysty Mariusza Orzełowskiego, założyciela Muariolanzy i twórcy jej pierwszego albumu „Muarioland” z 2006 r.

Pierwsza płyta Muariolanzy powstała w domowym studiu Orzełowskiego, przy udziale zaproszonych muzyków (m.in. dzisiejszych członków zespołu). Nowy album to dzieło wspólne, nagrane w warunkach „na żywo ale w studiu” – prawdziwy obraz zespołu. To muzyka żywa, pełna przestrzeni i pasji. Łączy zwolenników klasycznych gatunków: ambientu, jazzu, funku, rocka i psychodelii, jak i fanów nowych, oryginalnych brzmień i nieparzystych rytmów.

Płyta zawiera nie tylko krążek z muzyką, ale też grę planszową „Muariolanza gra” (autorem okładki i projektu graficznego gry jest Paweł Garwol, plastyk wyróżniony m.in. na biennale Bielska Jesień 2005). Miejsce gry to Bór, mistyczne osiedle, na którym przed laty powstała Muariolanza i gdzie do dziś mieści się jej baza. Fabuła gry osnuta jest na tekstach Marcina Babko, w zespole odpowiedzialnego za treść i efekty specjalne. Teksty są integralną częścią albumu i tworzą swoisty zbiór poezji, również zatytułowany „Po drugiej stronie Przemszy” (sześć z nich znalazło się w piosenkach z płyty). Kilka z tych tekstów zamieścił pod koniec 2007 r. kwartalnik literacki „FA-art” (nr 3 / 2007), jedno z najlepszych polskich pism o literaturze współczesnej.

Album można odbierać na co najmniej trzech poziomach: to muzyka, słowa i gra planszowa. Warto wejść w magiczny świat „Po drugiej stronie Przemszy”.

Utwory:

1. Orient Express

2. Hajlander

3. Pogoria

4. Septymon

5. Lemur Muariolanza

6. Po Drugiej Stronie Przemszy