Entropik Ep

Zawierająca tylko dwa utwory, The Entropik EP pokazuje, jak Ekoplekz rozciąga swoje brzmienie do granic możliwości, każdy utwór przekracza dziesięciominutową granicę, powoli ewoluując, ale z trwałą intensywnością, siłą celu i emocjonalnym wpływem, który zapewnia, że żaden z nich nie przedłuża swojego trwania.

"Entropy Flash" to epicki pile-driving – bezlitosne, mocno przefiltrowane analogowe rytmy i rozłupujące czaszkę drony zrównoważone przez delikatne, pełne tęsknoty melodie i ciepły, rozbudowany bassline. Tytuł może nawiązywać do klasycznego utworu techno Beltrama, ale na tym podobieństwo się kończy. To nie jest hołd, dźwięk jest czystym Ekoplekzem, a zadaniem słuchacza jest ocenić, jakie stwierdzenie, jeśli w ogóle, zostało tu wygłoszone.

Fani pewnej psychodelicznej grupy drone-rockowej z końca lat osiemdziesiątych mogą dostrzec kolejne odniesienie w tytule strony przeciwnej, "Entropy Symphony", choć podobnie jak na stronie A, wszelkie poczucie 'Ecstasy' dawno już wyparowało. Rozpoczynający się salwą pokornych, gęsto splecionych pętli melodycznych, utwór stopniowo zanurza się w warstwach ostrego drone-noise. Mimo, że dodatkowo napędzany jest przez wprowadzenie jednodźwiękowego uderzenia basu, ostatecznie 'symfonia' rozpada się w szarą pustkę niestabilności.

Niezależnie od tego, czy słuchacz zdecyduje się interpretować tę EP-kę w sensie konceptualnym, czy też nie, nie ma wątpliwości, że jest to jedna z najpotężniejszych, pobudzających do życia muzyki, która do tej pory emanowała z kryjówki studia lo-fi Ekoplekz.