Widow City

WIDOW CITY

 

Widow City to szósty album The Fiery Furnaces.

 

TEKSTY

 

Teksty zostały napisane metodą zaczerpniętą z użycia tablicy Ouija przez dzieci Baccalieri w czwartym sezonie The Sopranos, a dalej wzmianką o Scripts for the Pageant w artykule w Windy City Times. Co to oznacza, jest następujące. Między siódmą a ósmą rano brat z zespołu udawałby, że pyta tablicę Ouija, o czym chciałaby zaśpiewać jego siostra. Następnie udawałby, że tablica Ouija udzieliła mu różnych odpowiedzi. Po wykonaniu tego zadania udawał, że zapisuje odpowiedzi.

 

Ta mozolna praca wyobraźni, czyli Imaginary Work, mogła mieć miejsce nawet raz w miesiącu.

 

Albo czasami, po południu, tabliczka mogła powiedzieć bratu, aby wpatrywał się po drugiej stronie pokoju w książkę, która wyglądała na przykład jak biblia. "Wyobraź sobie, co tam jest napisane" – mówiło się, wydawałoby się. Ścisłe podporządkowanie wyimaginowanej Biblii wyimaginowanej grze planszowej mogło zaowocować tekstem do, na przykład, tytułowego utworu.

 

Praca siostry polegała na tym. Zaciskała w pięści nazwiska wybranych autorek pism kobiecych z lat 1968-1976 i wyciągając palce wskazujące, przepisywała to, co "powiedziały" jej staruszki. A raczej "powiedziały" im, czyli swoim palcom wskazującym. Następnie wysyłała te notatki do brata, który je modyfikował i uzupełniał zgodnie z tym, co wyobrażał sobie jako ich "tajne intencje". Jeśli siostra się sprzeciwiała, brat przypisywał odpowiedzialność tablicy Ouija.

 

Jednym słowem zatem, podsumowując, teksty były spowodowane, że tak powiem, przez:

1. Reklamy, na przykład z tyłu magazynów o designie z początku lat siedemdziesiątych.

2. Strony kulturalne, jeśli takie były, lokalnych gazet mniejszościowych lub o alternatywnym stylu życia.

3. Przedstawienia pogrążonych w żałobie dzieci używających wspomnianej wcześniej tablicy Ouija.

 

MUZYKA

 

Muzyka do Widow City została skomponowana przez brata z zespołu w następujący sposób. W prawej ręce trzymał zniszczone pudełka z porysowanymi, a więc wyrzuconymi płytami Van Morrisona, podczas gdy lewą ręką grał na pianinie.

 

Alternatywnie, w ciemności wpatrywał się w atlantyckie etykiety na płytach Led Zeppelin i zapisywał zainspirowane nimi utwory, również w ciemności.

 

Taka procedura pozostawiała wiele do życzenia. Utwory do Widow City nie przypominały ani Van Morrisona, ani Led Zeppelin. Zamiast tego brzmiały, dla brata, jakby były zaangażowane w jakiś rodzaj ogólnego PaulMcCartney'owizmu, choć z innym perkusistą.

 

Perkusistą na tej płycie jest Robert D'Amico, lat 37, który przez ostatnie dwa lata grał na żywo z The Fiery Furnaces. Osobowość jego gry jest wyraźnie obecna na tym właśnie talerzu. Rozłożenie jego talentu na powierzchni płyty stanowi najbardziej oczywistą różnicę w stosunku do dotychczasowego produktu zespołu.

 

Wspomniany wcześniej Paul McCartney-owizm musi mieć związek z tym, jak proste i schematyczne są te utwory. Prostota i schematyczność są najbardziej udanie wyolbrzymione w "Clear Signal from Cairo". Słowa do tego utworu, w przeciwieństwie do wielu innych, służą dalszemu podkreślaniu, a nie ukrywaniu tych cech.

 

Przy okazji – Eleanor szczególnie podoba się, a zwłaszcza jej wykonanie "Navy Nurse", zwłaszcza, że brzmi to coś jak Van Morrison czy Led Zeppelin. Poniekąd; a "Navy Nurse" ma skośny związek z wcześniejszą melodią/ditemem Fiery Furnaces.

 

Przy okazji – jeśli chodzi o porównania z innymi płytami/aktami, to Bob "Wicker Whatnots" D'Amico napisał mi kiedyś, że materiał przypomina mu album Lizard King Crimson i El Jardinero del Amor Larry'ego Harlowa. Wielokrotnie też "szeptał" Eleanor, że "Restorative Beer" to hitowy singiel. Inżynier masteringu Joe Lambert, zapytany, powiedział, że niewielka sekcja przypomina mu Gentle Giant. Inżynier nagrań Bill Skibbe powiedział, niepytany, że piosenka "The Philadelphia Grand Jury" przypomina mu "Nutbush City Limits" Ike'a i Tiny Turner. A wyimaginowany producent płyty, którego producent płyty (patrz credits) często udaje podczas rozmowy w mikrofonie talk-back – Jimmy – uważa, że płyta brzmi jak "A million seller".

 

Dźwięki smyczków, instrumentów dętych drewnianych i blaszanych z płyty zostały zagrane na Chamberlinie. Jeśli ktoś nie wie, co to jest, bez wątpienia może się dowiedzieć. Brat gra na każdym instrumencie na płycie oprócz perkusji. Siostra śpiewa każde słowo na płycie poza kilkoma.

 

Podobnie jak na poprzednich albumach Fiery Furnaces, podkłady mają aspekt narracyjny, przepraszam za wyrażenie. Na przykład długa "fagotowa" i zmieniona partia tabli w "The Philadelphia Grand Jury" może wskazywać na oczekiwanie wokalistki w utworze na słowo (werdykt). Głośna gitarowo-perkusyjno-chamberlińska partia "burzy" pod koniec "Ex-Guru" wskazuje na burzę wywołaną przez porzuconego ex-guru. Syntezatorowe filtrowanie gitary akustycznej w "Duplexes of the Dead" wskazuje na dziwne światło, które przefiltrowuje przez brudne zasłony, jakie bez wątpienia miałby duplex of the dead. Pęczniejąca melodia na końcu "My Egyptian Grammar" wskazuje na dumę, która prawdopodobnie pęcznieje w piersi sójki, o której jest tam mowa. Odgłosy małpy i krowy w "The Old Hag is Sleeping" wskazują na koguta o świcie. Solówka gitarowa na końcu "Kabaretu Siedmiu Diabłów" liczy do siedmiu. Efekt dźwiękowy pociągu w "Japanese Slippers" wskazuje na pociąg. I tak dalej.

 

Reasumując, muzyka na Widow City brzmi żywo, melodyjnie, prosto/schematycznie, jak różne poprzednie płyty, z głośnymi gitarami elektrycznymi, z bardzo przekompresowanymi gitarami basowymi, perkusyjnie-solowo, Chamberlinowsko, gawędziarsko. I znowu,

 

ZESPÓŁ,

 

Matthew Friedberger, lat 34, i Eleanor Friedberger, lat 30, są bardzo pewni, że Widow City nie tylko spodoba się, ale znajdzie zastosowanie wśród zwykłych fanów rock-n-rolla, zarówno starszych jak i młodszych od nich.

 

Zespół nie posiada zaawansowanych stopni naukowych ani wyroków kryminalnych. Jego działalność charytatywna jest na razie żadna.

 

Widow City zostało nagrane w styczniu i lutym 2007 roku, często w ciężkim śniegu, wszyscy utknęli jakby "unieruchomieni przez potężne łańcuchy molekuł". Więcej informacji można znaleźć w creditsach i tekstach piosenek na opakowaniu albumu lub dostarczonych w tym zestawie.

 

Tracklista:

1 The Philadelphia Grand Jury 7:18

2 Duplexes Of The Dead 2:39

3 Automatic Husband 2:08

4 Ex-Guru 2:42

5 Clear Signal From Cairo 6:10

6 My Egyptian Grammar 3:21

7 The Old Hag Is Sleeping 2:54

8 Japanese Slippers 2:57

9 Navy Nurse 6:28

10 Uncle Charlie 2:16

11 Right By Conquest 3:36

12 Restorative Beer 2:37

13 Wicker Whatnots 4:27

14 Cabaret Of The Seven Devils 2:44

15 Pricked In The Heart 2:15

16 Widow City 4:33