The Colour And The Shape

Drugi studyjny album amerykańskiego zespołu rockowego Foo Fighters, wydany 20 maja 1997. Album uzyskał status złotej płyty w Wielkiej Brytanii oraz platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych, Australii i Kanadzie

Wyprodukowany przez Gial Nortona, był oficjalnym debiutem Foo Fighters jako zespołu, ponieważ ich debiutancki album z 1995 roku został nagrany przede wszystkim przez Dave'a Grohla i producenta Barretta Jonesa jako demo. Po zakończeniu projektu, który stał się międzynarodowym sukcesem, grupa zwołała pre-produkcję na swoim drugim albumie jesienią 1996 r., A także wprowadziła producenta Nortona, aby stworzyć wrażenia popowe dla utworów. Zespół dążył do stworzenia pełnoprawnej płyty rockowej, chociaż prasa muzyczna przewidywała raczej grunge .

Lista utworów na płycie została zaprojektowana tak, aby przypominała sesję terapeutyczną, dzieląc album pomiędzy utwory uptempo i ballady, odzwierciedlając sprzeczne emocje. Wczesne sesje w studio Bear Creek w Waszyngtonie były kiepskie i skłoniły zespół do odrzucenia większości nagrań. Zespół przegrupował się bez perkusisty Williama Goldsmitha na początku 1997 r., aby nagrać po raz drugi w hollywoodzkim studio Grandmaster Recordings, a zamiast niego pojawił się Grohl. Goldsmith poczuł się urażony i niezadowolony, że większość jego materiału została ponownie nagrana i wkrótce opuścił zespół.

Single " Monkey Wrench ", " Everlong " i " My Hero " osiągnęły szczyt w pierwszej dziesiątce amerykańskich list przebojów rockowych, a cały album na trzecim miejscu w Wielkiej Brytanii.

Critics uznał album za znaczącą amerykańską produkcję rockową tej epoki, a obecnie jest postrzegany jako przełomowy współczesny rockowy album.

Został nominowany do nagrody Grammy w 1998 roku dla Best Rock Album . The Color and the Shape jest największym amerykańskim sprzedawcą Foo Fighters, sprzedając ponad 2 miliony egzemplarzy według Nielsen SoundScan.