Per / Son / Alien

per/son/alien – to próba opowiedzenia historii za pomocą jedynie fragmentów lub krótkich tekstów. Dorastając we wschodnioniemieckim podziemiu punkowym i hardcorowym, wychowani przez bezpośrednie teksty "w twarz", które wciąż musiały być na tyle subtelne, by nie wzbudzać uwagi rządu, The Antikaroshi próbuje zrozumieć, na czym stoją teraz – ponad 20 lat później. Nie ma już przestępstw. Są kody i rynki. Przeważnie wszystko jest powiedziane. Wiedza rzadko znajduje się w książkach, a nazwiska w niedalekiej przyszłości zostaną zapomniane. Podchodząc do kultury i swojej muzyki ze świadomością tych okoliczności, The Antikaroshi przyznają, że cokolwiek powstanie, będzie tylko śladem – bitem w bajcie. Ale mimo wszystko: co zostało z tamtych czasów? Co się liczy, gdy ma się 30 lat? Czy jesteśmy jeszcze w stanie powiedzieć coś buntowniczego?! A jeśli tak – to czy w ogóle powinniśmy? I tak oto trójka dostarcza album pełen zmagań, wewnętrznych konfliktów i porażającej emocjonalności. Interweniujące dźwięki tworzą struktury, które przy bliższym poznaniu zapierają dech w piersiach. Perkusja, bas i gitara tańczą wokół siebie, gryzą się, walczą, a potem wracają, by razem błyszczeć. Wszystko na tym albumie wydaje się pasować tak idealnie jak LEGO – brzmienie, piosenki, treść. Z ich stopami zakorzenionymi głęboko w tym, co nazywaliśmy wtedy Postrockiem, ale oznaczało eksplozję Punka / Hardcore w kierunku większej złożoności i emocjonalności, jak to zaczęło się w DC w latach 90-tych, The Antikaroshi biorą te wpływy dalej. Po wydaniu debiutanckiego albumu, zespół grał na żywo niemal bez przerwy i wyrzeźbił swoje brzmienie w bardziej otwartym podejściu do dźwiękowych tekstur bez utraty subtelnych elementów, które stały się ich znakiem rozpoznawczym już na "Crushed Neocons" (EOM039). I oto jesteśmy – "per/son/alien" jest wynikiem drążenia kwestii wskazanych powyżej, a treść i kontekst są sformułowane własnymi słowami tak: Retep to drzemka, Bernays był bratankiem S. Freuda, Quandt to teraz w zasadzie BMW, Eric to książę czarnej wody mamba, Josef to Fritzl Jacek i Placek to o prezydentach występujących w bajce, Deitenbeck to instrumental z frazą skradzioną z magazynu Testcard, Ruhleder to facet, który kiedyś prowadził na Grenlandii seminarium menedżerskie o nazwie "retoryka na lodzie", Achilles to anatomia, a Azazel został zagoniony na pustynię!

Tracklista

A1 Retep

A2 Bernays

A3 Quandt

A4 Eric

B1 Josef

B2 Jacek I Placek

B3 Ruhleder

B4 Achilles