Mess Esque

Mess Esque to duet, w którym muzykę i instrumenty tworzy Mick Turner, a słowa i głos Helen Franzmann. Ich album zatytułowany "Mess Esque" jest ciekawym przewodnikiem po niespokojnych, somnambulicznych wędrówkach.

Być może najbardziej znany jako jeden z członków Dirty Three, Mick gra na gitarze i tworzy muzykę z wieloma współpracownikami od czterdziestu lat. Wokół nas kochamy także jego obrazy, ale czcimy go przede wszystkim za jego solową muzykę Od 1997 roku wydaliśmy cztery jego albumy, a także EP-kę i album zespołu Tren Brothers (Mick z perkusistą i kolegą z Dirty Three, Jimem White'em) oraz dwie EP-ki, na których Mick występuje jako Marquis de Tren z Bonnie 'Prince' Billy.

Ostatnią płytą Micka był wydany w 2013 roku "Don't Tell the Driver", dzieło, w którym Mick odszedł od swojego tradycyjnego hermetycznego instrumentalnego szablonu, zatrudniając sekcję rytmiczną i partie dęte, a nawet współpracując z wokalistą. Po całej czysto instrumentalnej muzyce, którą stworzył z Dirty Three i solo, wokalista jest teraz częścią dźwięku, który słyszy w swojej głowie; podczas demo nowego materiału, zdał sobie sprawę, że znów pisze muzykę, która potrzebuje tekstów – i do tego kogoś innego niż on sam, kto je zaśpiewa. Ale kto? W 2019 roku został przedstawiony Helen przez wspólnego przyjaciela, który wyprodukował jej ostatni album. Pod nazwą Mckisko, Helen wydała trzy albumy w ciągu ostatnich 12 lat, pracując i koncertując z szeregiem australijskich muzyków po drodze. Jej muzyka została opisana jako numizmatyczna i transformująca. Jej ostatni album "Southerly" ukazuje, że Helen porusza się w kierunku bardziej ekspansywnego brzmienia, co doprowadziło do otwartości i ekscytacji wokół dalszej współpracy.

Helen mieszka w Brisbane, Mick w Melbourne. Zaczęli wysyłać sobie pomysły w tę i z powrotem z planem spotkania się gdzieś w 2020 roku i nagrania płyty. Potem wszystko inne wydarzyło się zamiast tego, więc kontynuowali współpracę na odległość, przelewając medytacje z ich indywidualnych izolacji do większej całości. Trzymając stopy zakorzenione w realnym świecie, ich korespondencja nabrała rozpędu, elektryzując się w powietrzu między miastami. Helen chłonęła dryf utworów Micka, zawrotnie krążących wokół gitar, organów, basu i perkusji. Kiedy śpiewała nad nimi, zmieniało się ich znaczenie; słysząc je ponownie, Mick był zainspirowany do wprowadzenia poprawek, na które Helen mogła odpowiedzieć ponownie. I tak muzyka rosła.

2021, album jest gotowy, a przy okazji stworzyli zespół, ale Mick i Helen wciąż nie spotkali się twarzą w twarz! Słuchając "Mess Esque", nigdy się o tym nie dowiesz. Ich współpraca ma intymny charakter, jest wspólną przestrzenią. Słowa Helen są uważnie obserwowane, jej frazowanie intuicyjnie reaguje na zapętlone figury gitarowe Micka z własnymi powtórzeniami wokalnymi. Zaczynając od uczucia lub głosu, często nie ma słów – oboje muzycy szukają na swoich własnych ścieżkach. Nagle docierają do celu i przekazują sobie wyłaniające się znaczenie tam i z powrotem, a rosnąca intensywność tworzy rodzaj fali, która wciąga słuchacza w głąb ich świata.

Helen często nagrywała swoje wokale w środku nocy, szukając tego przepływu o 2 w nocy, momentu największej izolacji, w którym mogła prześledzić swoją melodię z kruchością i siłą. To krystalizuje intencję Mess Esque: jazda sennym dryfem przez rozmyte krawędzie dnia… podróż w czasie do tego momentu poza zastojem, gdzie sens i brak sensu zbiegają się i dzielą przestrzeń, czas i energię. Oglądanie z daleka ogromnego spokoju tej planety, kiedy jej świat duchów na dole – szaleństwo tłumów, ludzi prześlizgujących się obok siebie daleko w nocy – są wreszcie uciszone.

Poprzez cierpliwe kultywowanie improwizacji i muzycznych pewników oraz skoncentrowane dążenie do czegoś, co na początku nie wydawało się istnieć, Mess Esque sprawili, że zarówno oni sami, jak i otaczający ich świat, stali się werteryczni i lśniący.

Tracklista

1. Wake up to yesterday 05:43

2. Sweetspot 07:57

3. Forever 05:25

4. Jupiter 10:44

5. Take it outside 04:38

6. Beneath the rain 04:06