Korytarze

„Korytarze”: Joanna M. Vorbrodt zaprasza do swojego świata.

Wartość utworów muzycznych nie polega na ich doskonałości, lecz wrażeniu i emocjach, jakie wywołują u słuchaczy. To wiemy od dawna. Na własnej skórze – a właściwie twórczości – przekonała się o tym Joanna M. Vorbrodt, songwriterka i poetka z podwarszawskiej Krainy Narwi. Bo to właśnie słuchacze, zachwyceni i poruszeni jej ubiegłorocznym albumem „Korytarze”, stali się motorem napędowym dla powstania nowej edycji płyty. Album, dostępny dotychczas w serwisach streamingowych, a teraz ukazuje się na płycie CD i będzie wzbogacony o premierowy utwór.

„Korytarze” to płyta-zaproszenie. Zaproszenie do świata Joanny M. Vorbrodt. Świata muzycznego, magicznego i motywującego do marzeń. I choć artystka wykonuje tu kompozycje do wierszy innych poetów, ten świat jest bardzo jej: pełny wysmakowanych dźwięków, lirycznych tekstów i intymnego klimatu. Znajdziemy w nim 11 utworów skomponowanych do wierszy m.in. Janusza Kondratowicza, Pawła Bilińskiego, Zbigniewa Jerzyny, Zofii Mikuły, Romana Śliwonika, Marka Wawrzkiewicza, Pawła Łęczuka i Marii Żywickiej-Luckner. Wyjątek stanowi utwór „Karuzela”, do którego tekst napisała sama artystka.

Na pierwszy rzut ucha odnajdziemy tu ślady ścieżek wytyczonych przez poprzednie albumy – „Nie ma przypadków” (2013) i „Punkty zwrotne” (2018): dźwięki instrumentów klawiszowych i gitar, często finezyjnie połączone z elektroniką. Rozbudowane aranżacje przeplatają się jednak częściej z bardziej oszczędnymi środkami wyrazu, solowe partie gitar z delikatniejszym brzmieniem klawiszy, a charakterystyczne wokalizy z wokalem subtelnym i stonowanym. Joanna M. Vorbrodt niezwykle umiejętnie dobiera środki tak, aby jak najlepiej zaprezentować piękno i głębię tekstu. Mimo całej palety barw, podążając przez kolejne „Korytarze” jesteśmy pewni, że znajdujemy się w określonym, dobrze przemyślanym, muzycznym uniwersum. W świecie bliskim, intymnym, frapującym i skłaniającym do refleksji. I takim, wobec którego nie potrafimy pozostać obojętni.

Nowością w tym zestawie jest zamykający płytę utwór „Z dziewczynką w tle”. Oparty na prawdziwej, poruszającej historii wiersz Aldony Borowicz stał się kanwą najbardziej niepokornej kompozycji na płycie, w której odnajdziemy zarówno zadziorny wokal, rytmiczne pulsowanie fortepianu, jak i dobrze znane dźwięki spod pióra… Mozarta. Ten wiersz jest mi szaleńczo bliski – mówi Joanna M. Vorbrodt. Po jego wysłuchaniu ciężko mieć co do tego jakiekolwiek wątpliwości.

Jeszcze kilka miesięcy temu Joanna M. Vorbrodt postrzegała „Korytarze” jako artystyczny przystanek na drodze do trzeciego w pełni autorskiego albumu. Dziś przyznaje: Płyta, która miała być jedynie przystankiem, stała się ważną pozycją w moim życiu. Reakcje słuchaczy dowodzą, że nie tylko jej.