Fuck Off Get Free We Pour Light On Everything

Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra (SMZ) od czasu swojego powstania w 1999 roku, podążała wzdłuż łuku drutu kolczastego w kierunku przełamywania gatunków muzyki protestu. Założona przez Efrima Menucka, z Thierrym Amarem i Sophie Trudeau, początkowa wersja zespołu to głównie instrumentalne trio, które stworzyło bardziej intymny i poszarpany chamber-punk niż Godspeed You! Black Emperor, drugiej grupy, w której grały (i nadal grają) wszystkie trzy założycielki SMZ. Przez siedem albumów w latach 2000-2010, SMZ rozszerzyło swój skład i przesunęło się w kierunku coraz większego wykorzystania wokalu głównego i grupowego, z Menuckiem piszącym politycznie naładowane teksty, aby zakotwiczyć długie, wieloczęściowe kompozycje, które zestawiają naelektryzowane gitary z czteroczęściową sekcją smyczkową składającą się ze skrzypiec, wiolonczeli i kontrabasu.

Ostatnio SMZ zredukowało swój skład do pięciu osób, przy czym potężne spektrum brzmienia gitary elektrycznej Menucka stało się osią, wokół której rozmieszczono dwoje skrzypiec, bas (obecnie częściej elektryczny niż akustyczny) i perkusję. W ciągu ostatnich kilku lat SMZ odbyło kilka krótkich tras koncertowych (w przerwach między zobowiązaniami wobec GYBE) i jak każdy, kto widział zespół w jego ostatnim wcieleniu, może potwierdzić, że ich obecne brzmienie jest bardziej wyostrzone, ukierunkowane laserowo i dudniące jak nigdy dotąd, łącząc wpływy hardcore'u, bluesa, garage'u i dark metalu, które nie mają nic wspólnego z niczym tak osobliwym jak "post-rock" (tag, który grupa zawsze i słusznie odrzucała).

Fuck Off Get Free We Pour Light On Everything jest pierwszym definitywnym dokumentem nowego brzmienia i stylu zespołu jako kwintetu. Jest to również ich pierwsze pojedyncze dzieło o długości LP od czasu debiutanckiej płyty zespołu jako trio prawie 15 lat temu, i zawiera sprawdzone w trasie, wbijające w fotel rockowe "Fuck Off Get Free (For The Island Of Montréal)", "Take Away These Early Grave Blues" i "What We Loved Was Not Enough" obok wcześniej niesłyszanych kołysanek/minuetów "Little Ones Run" i "Rains Thru The Roof At Thee Grande Ballroom (For Capital Steez)" oraz centralnego punktu albumu "Austerity Blues" z zamykającym go tekstem "Lord let my son live enough long to see that mountain torn down" śpiewanym w różnych wcieleniach przez całą drugą połowę tej 14-minutowej epopei.

Ten tekst w wielu aspektach zawiera nieugięte spojrzenie Menucka na świat pełen nędzy, chciwości i niesprawiedliwości, widziane przez pryzmat rodzicielstwa, śmiertelności, wytrzymałości i oporu. Niewielu jest innych muzyków, którzy przedstawiają krytykę społeczną z taką odwagą i szczerością jak "Wszystkie nasze miasta spłoną / Wszystkie nasze mosty się zatrzasną / Wszystkie nasze grosze zgniją / Piorun przetoczy się przez nasze tory / Wszystkie nasze dzieci umrą". To nie jest dobra muzyka, ale nie można jej też redukcyjnie nazwać apokaliptyczną czy zmęczoną światem. Fuck Off Get Free szaleje z pogardą i nadzieją, całkowicie namiętnie, ale zdecydowanie nieromantycznie. Thee Silver Mt. Zion po raz kolejny udowadnia, jak mało który zespół działający obecnie, że jest o co walczyć i przeciwko czemu, i jest jeszcze wiele piosenek bojowych do zaśpiewania.

Tracklista

A1 Fuck Off Get Free (For The Island Of Montreal) 10:22

A2 Austerity Blues 14:18

B1 Take Away These Early Grave Blues 6:47

B2 Little Ones Run 2:30

B3 What We Loved Was Not Enough 11:23

B4 Rains Thru The Roof At Thee Grande Ballroom (For Capital Steez) 3:58