Dead Can Dance / Garden Of The Arcane Delights

Debiutancki album muzyczny grupy Dead Can Dance nagrany w latach 1983–1984.

Sesja nagraniowa albumu rozpoczęła się w 1983 roku, w londyńskim studiu Blackwing, z którego korzystali wtedy niektórzy wykonawcy związani z wytwórnią 4AD. Mimo niewielkiego doświadczenia Brendan Perry odrzucił możliwość skorzystania z usług znanych producentów, w tym również szefa 4AD Ivo Watts-Russella i podjął decyzję, iż produkcją płyty zajmie się sam zespół:

„Byliśmy wręcz zdeterminowani, by wyprodukować nasz pierwszy longplay na własną rękę. Czuliśmy, że sami zrobimy to najlepiej, ponieważ to my byliśmy jego twórcami.” — Brendan.

Dzięki takiemu założeniu, pomimo problemów związanych z nagrywaniem i pewnej niedoskonałości płyty, zespół osiągnął dość niezwykle brzmienie i niepowtarzalny, oryginalny klimat, oddający ówczesny kierunek jego myślenia muzycznego. Samo studio nie było przystosowane do nagrywania muzyki akustycznej, ponieważ skonstruowano je dla potrzeb elektronicznych zespołów nagrywających dla wytwórni Mute jak Yazoo czy Depeche Mode. Muzycy Dead Can Dance postanowili w tej sytuacji zrezygnować z nagrywania utworów na żywo (jak pierwotnie zamierzali) i nagrali każdy instrument osobno mając świadomość, że nagrania będą uboższe. W nagrywaniu części instrumentalnej pomagał im Robin Guthrie z Cocteau Twins

Pod koniec lat 90., gdy wszystkie albumy zespołu ukazały się w wersjach CD, debiutancki album ukazał się łącznie z wydaną pół roku później EP-ką The Garden of the Arcane Delights jako jedno wydawnictwo. Wszystkie następne wznowienia również ukazywały się wyłącznie w tej wersji.

D