And We Wept The Black Ocean Within

Godzinna podróż z debiutanckim albumem A Storm Of Light, najnowszego muzycznego projektu Josha Grahama (Neurosis, Battle of Mice, Red Sparowes) któremu towarzyszą Domenic Seita (Tombs, Asea) oraz Pete Angevine (Satanized) jest wyprawą wyjątkowo nietypową i wymagającą żmudnych psychicznych przygotowań ze strony słuchacza.

Towarzyszące powolnym, walcowatym brzmieniom depresyjne teksty opowiadane z perspektywy pierwszej osoby przypominają swoim stylem prace postaci takich jak William Faulkner czy Edgar Allan Poe i umieszczają słuchacza w samym centrum niespokojnego umysłu podmiotu lirycznego przechodzącego przez wszystkie etapy odczuwania głębokiego smutku po śmierci kogoś bliskiego – zaprzeczenie, złość, depresję oraz akceptację – tworząc coś na kształt monolitycznego Ars Moriendi XXI wieku.

Same poematy celowo pełne są uogólnień i nie precyzują, kogo dokładnie opłakuje autor słów, tak aby każdy z nas mógł odebrać ich depresyjne, przesterowane brzmienia na własny, mniej lub bardziej osobisty sposób – nie sposób bowiem przejść obojętnie obok tych niespokojnych harmonicznych droneów, wielowarstwowych klawiszy oraz gitar i przepełnionego goryczą wokalu Seity, które złączone w jedną całość dają nieodparte wrażenie muzycznego obrazu przedstawiającego z góry skazaną na niepowodzenia walkę o ostatni oddech odbywającą się wśród ciemnych fal melodyjnego hałasu.

„And We Wept The Black Ocean Within” to niesamowita muzyczna puszka Pandory po same brzegi wypełniona sporymi dawkami napięcia i czarujących dźwiękowych zaskoczeń rodem z epickiej i pesymistycznej filmowej przypowieści sprzed pół wieku – puszka, którą bez chwili wahania warto otworzyć nie zważając na konsekwencje…

Dla fanów Neurosis, Torche, Crime & The City Solution czy wczesnych dzieł Nicka Cave’a.