Glynnaestra

Daniel O'Sullivan i Alexander Tucker to wieloletni przyjaciele i współpracownicy. Obaj artyści są weteranami brytyjskiego eksperymentalnego podziemia: O'Sullivan jako członek Guapo, Ulver i Aethenor (ze Stephenem O'Malleyem), a Tucker z imbogodom i jako eklektyczny (czytaj: Yeti) artysta solowy. Na najnowszym albumie Glynnaestra, nagranym jako Grumbling Fur, stworzyli avant-popowy album, który składa się jak kolaż. Ten strukturalny fundament budowany jest przez eklektyczny wachlarz instrumentów, zarówno akustycznych, jak i zmodyfikowanych, po pulsujące elektroniczne dźwięki. Dodaj do tego mieszankę całkowicie nowoczesnych szamańskich meta-narracji pary, a rezultatem jest współczesny psychodeliczny pop. Świat Grumbling Fur jest nowatorski, gdzie każdy dźwięk zawiera swoją własną, niepowtarzalną historię, a napędza go nadrzędna melodia i harmonia. O'Sullivan i Tucker piszą popowe piosenki dla wyrafinowanego podniebienia.

Utwory na Glynnaestra, mają wiele punktów odniesienia, od peanu na cześć Blade Runnera w hymnicznym "Ballad Of Roy Batty", do odległego syreniego śpiewu furgonetki z lodami w "Cream Pool", a nawet wolno płonącego, stopionego proto-hip hopu w "His Moody Face". Zmutowane elektroniczne rytmy bulgoczą i wyskakują pod kłębami smyczków. W centrum błyszczą niepowtarzalne harmonie wokalne duetu, które wydają się być niemal telepatycznie splecione. Ich eksperymentalny rodowód prześwituje przez cały album, od żałobnej wiolonczeli i gitary w utworze tytułowym, aż po nieregularną perkusję w "Alapana Blaze".

Grumbling Fur pojawił się z debiutanckim albumem Furrier (Aurora Borealis) w 2011 roku. Płyta powstała w wyniku jednodniowej sesji nagraniowej z udziałem Jussi Lehtisalo z Circle i Pharaoh Overlord oraz Dave'a Smitha z Guapo, co zaowocowało zestawem psychodelicznych mantr. Pierwsze wydawnictwo w duecie, "Alice", to sesja nagrana na żywo w studio dla Southern Records w ramach serii Latitudes w 2012 roku, a jej inspiracją była psychoaktywna roślina domowa i znajdująca się w niej królicza nora.

Jak świadczy ich historia, jest to grupa nieskrępowana ograniczeniami tradycjonalizmu i nie bojąca się zrzucić pozorów czystej abstrakcji. Jest w tym pewna tradycja podziemnej angielskości, nawiązująca do This Heat's Deceit i Eno's Another Green World. W ich pierwszym w pełni zrealizowanym albumie jako duet, proces i tekstura falują z rodzajem elektro-gnostyku. Sama Glynnaestra (archaiczna bogini wróżona przez Tuckera i O'Sullivana) przewodniczy płycie, transcendentna i przypominająca sfinksa: trafna muza dla albumu z tak piękną i potężną muzyką.

Tracklista

1. Ascatudaea 01:45

2. Protogenesis 04:26

3. Eyoreseye 05:21

4. The Ballad of Roy Batty 03:38

5. Alapana Blaze 03:05

6. Cream Pool 01:33

7. Galacticon 04:37

8. Glynnaestra 01:52

9. Dancing Light 05:30

10. Clear Path 03:26

11. The Hound 01:30

12. Harpies 02:28

13. His Moody Face 07:03