Ironto Special

Zarówno badacze regionalnych dźwięków, jak i zwolennicy ekstatycznego i wysoce osobistego podejścia do muzyki, Twigs organizują lokalne koncerty taneczne i barowe, grają na wszelkiego rodzaju uroczystościach i co jakiś czas wyruszają w trasę. Po drodze Isak Howell, Nathan Bowles i Mike Gangloff dotrzymywali towarzystwa niektórym gwiazdom amerykańskiego undergroundu i nawiedzali progi mistrzów fideli i banjo z Appalachów. Grali dla National Council for the Traditional Arts i dla publiczności za granicą. Wydali szereg uznanych albumów, w tym Hobo Handshake z 2008 roku i Jack Rose & the Black Twig Pickers z zeszłego roku.

Ironto Special to album z tradycyjnymi utworami Appalachów (i dwoma oryginałami), które poznali dzięki studiowaniu zarówno lokalnych muzyków, jak i nagrań z dawnych lat oraz nagrań terenowych. Instrumentarium jest całkowicie akustyczne i zawiera niektóre z typowych instrumentów old-time'owych – skrzypce, banjo, gitarę – oraz kilka mniej rutynowych, słyszanych w dzisiejszych czasach instrumentów old-time'owych, takich jak washboard, kości, fiddlesticks, harfa ustna i szczękowa. Do tego (w jednym utworze) jedyna w swoim rodzaju gitara barytonowa rezonatorowa 12-strunowa. Muzyka old-time pełniła i nadal pełni wiele funkcji w życiu Appalachów – od muzyki tanecznej, przez nastrojowe występy solowe, aż po raggier blues i wszystko pomiędzy. Ironto Special jest próbą uczczenia tej różnorodności w tradycji old-time poprzez proces uczenia się i rozwoju zespołu, który odkrywa wiele aspektów tej muzyki.

W rezultacie zespół znajduje się w ciągłym stanie ewolucji i z radością zajmuje się muzyką, która ich fascynuje i zachwyca. Gra Mike'a Gangloffa na skrzypcach jest napędzana przez często szaleńcze rytmy smyczków i stale doskonaloną technikę, co w połączeniu z jego niemal religijnym zapałem do gromadzenia wariacji melodycznych daje mu duży zakres ekspresji na instrumencie. Gitara Isaka jest tak samo chuggingowa i potężna jak zawsze, ale ta płyta jest tak naprawdę jego wybitnym popisem na harmonijce. Być może największą zmianą w stosunku do Hobo Handshake do Ironto Special jest przejście Nathana na clawhammer banjo. Atak washboardu z Hobo Handshake jest wciąż obecny w kilku utworach (a kości i skrzypce pojawiają się z radością), ale większość kawałków to migawka rozwoju Nathana na clawhammer banjo, pozwalając Mike'owi (wcześniej głównemu banjoiście zespołu) wznieść się ponad to wszystko ze swoim idiosynkratycznym stylem gry na skrzypcach.

Nagrywany przez cały 2009 rok w Shred Shed w Ironto, Virginia, Ironto Special jest w całości nagrany w pojedynczych ujęciach. Na płycie nie ma żadnych overdubów w jakiejkolwiek formie. Chociaż Ironto Special jest ich debiutem na Thrill Jockey, Black Twig Pickers nagrali kilka płyt dla VHF, The Great Pop Supplement i Klang. Mike nadal gra w Pelt i Spiral Joy Band z Nathanem. Isak również nagrywał i grał z oboma zespołami. W pewnym momencie ci trzej muzycy zdali sobie sprawę, że muzyka old-time jest żywą, oddychającą formą sztuki, a nie tylko muzyką nagraną w latach 20-tych czy 30-tych i to zdołało ich połączyć. Old-time music nie jest czymś, co trzeba odtwarzać czy wskrzeszać – ma się dobrze, a wszystko co zrobili to wkroczenie i wzięcie w tym udziału. Nie udają, że dorastali w tej muzyce lub w tej części Wirginii, którą teraz nazywają domem, ale podobnie jak wielu, którzy przybyli przed nimi i przekazali swoją wiedzę, uważają się za część muzyki tak samo jak wszyscy inni, a Ironto Special jest ich wkładem w stale płynącą tradycję, która w końcu zostanie przekazana następnemu pokoleniu graczy.

Tracklista

1. Don't Drink Nothing But Corn 01:55

2. Last Payday At Coal Creek 03:53

3. Dead Man's Piece 02:51

4. Smoker Wedding March 02:03

5. Lay Ten Dollars Down 03:37

6. Ducks On The Pond 01:42

7. Saro O Saro 01:56

8. Craig Street Hop 02:47

9. Fire On The Mountain 02:31

10. Old Jack Gillie 03:35

11. Bonaparte's March Into Russia 02:48

12. Love My Honey I Do 03:28

13. Picking Out The Devil's Eyes 02:09

14. Walls of Jericho 02:58

15. Rockin' In A Weary Land 04:04