To Nie My

Zmaza powstała w Trzciance na początku lat 90-tych. W początkowej fazie działalności, zespół grał sporo koncertów o zasięgu lokalnym, choć zdarzyło się, że startował w tzw. Otwartych Drzwiach FMR Jarocin 93.

Mamy przyjemność oddać w ręce słuchaczy nową płytę przygotowana przez zespół Zmaza (m.in. laureata nagrody jury Jarocin Festiwal 2006) p.t. „To nie my”. Należy przypomnieć,że jest to druga już w dyskografii zespołu płyta wychodząca pod szyldem Rockers Publishing / Lou Rocked Boys.  Krążek ten zawiera 12 energetycznych utworów utrzymanych w stylistyce psycho punk. Termin psycho punk na stałe przywarł już do tego zespołu a płyta „To nie my” jest dowodem na to, że zespół nie zamierza zmieniać wytyczonego sobie kierunku i nie ulega panoszącym się w dzisiejszej muzyce modom. „To nie my” otwiera krótkie niby-intro wplecione w pierwszy utwór pt. „Cyfry”, który zarówno muzycznie jak i tekstowo przypomina nam o miejscu, w którym chętnie widzieliby nas wszystkich rządzący. Zaraz po nim pojawia się szybki i melodyjny „Wtorek”z chwytającym za gardło refrenem…mam nadzieję, że taki dzień nigdy więcej już się nie powtórzy…”. Jakby tego było mało zespół serwuje nam „Nowy dzień” utwór nieco spokojniejszy z ciekawie zaaranżowaną sekcją rytmiczną i przejmująca solówką. Na płycie nie brakuje również szybkich zwrotów akcji w postaci zwariowanych, momentami psychodelicznych utworów jak „Niedziela” lub „Wariat”, czy nowel kryminalno- muzycznych takich jak „Blanchett” z elementami stoner rocka, „Pitbull” ze spokojnym balladowym wręcz wstępem zmieniającym się hałaśliwy i pokręcony aranżacyjnie numer nawiązującym w swej stylistyce do nieistniejącej już grupy At the Drive in. nie wspominając o „Zegarku”- historii pewnej przypadkowej znajomości w pociągu okraszonej muzyką zaczerpniętą wydawać by się mogło od Dead Kennedy's. Jeśli jesteśmy już przy Dead Kennedy's to na płycie znajdziemy niespodziankę w postaci „Wakacji w Iraku”- słuchacze klasyki punk rocka nie powinni czuć się tutaj zawiedzeni. Najbardziej przebojowo wydaje się brzmieć „To nie ja” z melodyjnymi zwrotkami i refrenem, który nieco w sposób ironiczny podchodzi do spraw życiowej odpowiedzialności, jak również „Po co” drwiący z materialnego podejścia do życia. Praktycznie na płycie pozostaje jeden typowo punkowy utwór z wykrzyczanym do ucha tekstem…”Ludzie!”- gdzie sam refren mówi już o wszystkim.

Podsumowując czeka ok 45 min. pokręconej, energicznej, niesztampowej i do tego bardzo dobrze brzmiącej (realizacja Toya Studios) muzyki.