Popołudnie

Album „Popołudnie” jest drugim autorskim dziełem toruńskiej formacji Disparates. Ich muzyka podąża intuicyjnie za tekstem przez co nie jest przyporządkowana ściśle określonemu stylowi. Warto zaznaczyć, że zadebiutowali na początku 2010 roku z krążkiem pt. „Fafaberie”, całkiem dobrze przyjętym przez prasę. Na nowym materiale mamy do czynienia zarówno z impresjami osadzonymi muzycznie w klimacie zimnofalowym jak np. w tytułowym „Popołudnie”, klimatami punkowo-folkowymi (np. surrealistyczne „Trzy sny”) czy nawet sentymentalnymi przygrywkami w stylu latino. Takie wpływy można zaobserwować chociażby w utworze „Ruud Kulik”, w którym futbolowe wspomnienia z PRL-u konfrontowane są autoironicznie z obecną rzeczywistością.

Grzegorz Kaźmierczak z Variete określił teksty lidera Disparates, Bartka Kulika jako teksty o niezwykle indywidualnym rysie, który trudno znaleźć obecnie w polskiej muzyce. Ten rys szczególnie uaktywnia się w utworach takich jak „Szabla z osiki” czy „Metropoland”, odnoszącymi się bezpośrednio do relacji, napięć między jednostką a rożnego typu zbiorowościami kształtującymi życie społeczne we współczesnej Polsce.

„Popołudnie” jest płytą poważną, ale nie przesyconą patosem, czasami wręcz kabaretową… Są zresztą na niej dwa ukłony w stronę klasyki gatunku – chociażby jedyny nieautorski utwór pt. „Żółty Anioł” z repertuaru Aleksandra Wertyńskiego oraz przejmujący „Bodo”, inspirowany losami znanego aktora z okresu międzywojnia.

Wydaję się, że w oryginalny sposób potrafią wypełniać lukę na polskiej scenie muzycznej – lukę między piosenką literacką a rockową muzyką alternatywną.