High Places Vs. Mankind

High Places vs. Mankind to drugi pełnowymiarowy album Mary Pearson i Roba Barbera. Założony w 2006 roku jako brooklyński duet, High Places przeniósł się do Los Angeles, gdzie cieplejsze temperatury i górskie widoki lepiej pasują do ciepła muzyki i osobowości High Places. Ale przeprowadzka to tylko niewielka część tego, co było dynamicznym okresem dla obu zespołów.

Debiutanckie 7" High Places z 2007 roku z własnym tytułem natychmiast przyciągnęło uwagę muzycznej blogosfery, a oczekiwanie na nie rosło wraz z kolejnymi singlami, kompilacjami i trasami koncertowymi w USA i Europie z No Age, Deerhunter, The Blow, Ponytail, Abe Vigoda i Dan Deacon. Na skutek powszechnego zapotrzebowania, Thrill Jockey wydał w 2008 roku płytę 03/07 – 09/07 zbierającą te single i kompilacje, a FADER nazwał High Places "Jednym z najbardziej interesujących zespołów, które pojawiły się w ciągu ostatniego roku." Kiedy w 2008 roku ukazał się debiutancki pełnometrażowy album High Places z własnym tytułem, został uznany za jeden z najlepszych albumów roku przez Pitchfork, Stereogum, NME i The Village Voice.

"Pomimo ambitnego mieszania gatunków przez duet, kolorowy, charyzmatyczny High Places pozostaje unikalny i skupiony, naturalnie wchłaniając bogaty wachlarz wpływów i ostatecznie rozwijając się na impulsach, które za nimi stoją". – Pitchfork's Best Albums of 2008

High Places rozpoczął się jako eksperyment we współpracy, oparty na stylu kompozycji DIY i miłości do warstw. Tytuł "High Places vs. Mankind" trafnie sugeruje, że album obierze nieco inny kurs niż motyw "dobra jako wzrostu odzwierciedlonego w naturze" z debiutu zespołu. Cyfrowy singiel wydany w Halloween zatytułowany "I Was Born" pokazał Roba i Mary używających bardziej standardowego instrumentarium, w tym gitar brzmiących jak gitary i fagotu, na którym Mary była klasycznie szkolona. Jej wokal jest mniej efektowny i bardziej obecny, ale wiele aspektów brzmienia i estetyki High Places pozostało nienaruszonych. Słyszymy taneczne rytmy, efekty stereo, przystępne melodie, wpływy dubu i jak zawsze zamiłowanie do nakładania warstw i łączenia niespodziewanych elementów w coś spójnego i nowego.

Tracklista

1. The Longest Shadows 05:53

2. On Giving Up 03:25

3. She's A Wild Horse 04:40

4. The Channon 02:35

5. Canada 03:01

6. Constant Winter 05:08

7. On A Hill In A Bed On A Road In A House 02:42

8. Drift Slayer 04:05

9. The Most Beautiful Name 02:43

10. When It Comes 05:09