(Nie) Przejdziemy Do Historii

To nie jest zwyczajna płyta z okazji trzydziestej rocznicy śmierci artysty; kolekcja wszystkiego co dało się znaleźć, rzeczy dobrych i złych, bez względu na okoliczności, w jakich powstały. Ta płyta jest inna – pokazuje to, co u Krzysztofa Klenczona było najlepsze i najciekawsze – talent rockmana, miłość do rocka.

Rewolucja w muzyce rockowej, która wybuchła w 1970 roku, zainspirowała Krzysztofa Klenczona, kompozytora popowych przebojów do rozpoczęcia dwuletniego rejsu po wzburzonym morzu rocka. Nowe zainteresowania muzyczne spowodowały, ze dobrał do swojego zespołu młodych muzyków, grających inaczej niż big beatowe Czerwone Gitary. Z Trzema Koronami wypłynął pełną parą na wody polskiego rocka. O swoich planach mówił wtedy tak: „Już od dawna myślałem o takim składzie instrumentalnym, który pozwoli swobodniej rozwinąć myśl improwizacyjną a tym samym wziąć na warsztat utwory trudniejsze i ciekawsze. A co do stylu jaki będziemy uprawiać […] będzie to w jakimś sensie wypośrodkowanie muzyki jazzowej, beatu, soul i muzyki poważnej”.

Realizacje planów lidera Trzech Koron znajdziecie Państwo na tej płycie. W utworach z tamtego okresu, takich jak „Nie ma Cię w moim śnie”, „Śmigła Diana”, czy „Ludzie wśród ludzi”, Klenczon połączył ortodoksyjną melodyjność z rockowymi riffami.

Utwory na tej płycie pochodzą z nagrań dokonanych w Polskim Radiu. Zostały starannie odświeżone. Dwa nagrania są zupełnie nowe: „Droga pełna słońca” i „Popatrz prawdzie w oczy” mają nowe ścieżki instrumentalne stworzone przez Formację Trzy Korony zachowując oryginalną ścieżkę głosową w wykonaniu Krzysztofa Klenczona.