Strangest Parade

Z definicji garażowy rock jest prosty, nieulegający wpływom, a nawet nieco surowy. Zatem album, który jest tak szalenie pretensjonalny jak "Strangest Parade" Makersów, nie może być rockiem garażowym – nawet jeśli tak właśnie brzmi.

Jak każdy fan "Nuggets" wie, garażowy rock to nie tylko dwa akordy gitary i organowe riffy na jeden palec. Gatunek ten opierał się w dużej mierze na R&B i dylanowskim folk-rocku, podobnie jak obecne brzmienie Makersów. Choć kwartet z Seattle kończy swój najnowszy album rockerami takimi jak "Addicted to Dying" czy "Suicide Blues", duża część "Strangest Parade" rozgrywa się w rock'n'rollowym kościele. Podczas gdy klawisze górują nad gitarami, wokalista Michael Machine robi tyle samo co Al Green, jak i Iggy Pop, przywołując nawet mieszany worek świętych w "Calling Elvis, John and Jesus".

Każdy popowy album, który zawiera tytuły takie jak "Intro Part 2: Death and the Mad Heroine" flirtuje z niedorzecznością, a jednak zespół utrzymuje swoje afekty ugruntowane w swaggeringującym rocku i zeznającej duszy. Jeśli takie piosenki jak "Concert of Colors" zbyt mocno naciskają na swoją torturowaną wrażliwość, to ewangelia według Makers jest wystarczająco ziemska, by być wiarygodna.

Tracklista

1 Intro Part 1: An Eternal Climb 1:15

2 Hard To Be Human 2:50

3 Wild Gray Wonder 0:46

4 Calling Elvis, John And Jesus 4:12

5 Heaven And Hurricane 1:51

6 Laughter Then Violence 4:00

7 Dear Father, I Think I'm Falling 1:29

8 Concert Of Colours 5:33

9 Calling My Name 4:40

10 Intro Part 2: Death And The Mad Heroine 0:38

11 Addicted To Dying 5:09

12 Suicide Blues 3:26

13 Wide World Of Girls 4:31