Life Coach

„Life Coach” jest kolekcją instrumentalnych utworów skomponowanych, przygotowanych i nagannych wyłącznie przez Phila. Chociaż nie jest to odbicie Phila z Trans Am, Oneida czy The Fucking Champs, słuchacz znający te zespoły rozpozna w jego muzyce ich sznyt. Mimo to „Life Coach” jest bardziej minimalistyczny i przylegający do niemieckiego rocka z połowy lat 70-tych, który od dawna inspirował Phila. Lata 70. w Niemczech to czas karier takich artystów jak: Neu!, Kraftwerk, Harmonia, Cluster czy Popol Vuh. Niemiecki producent Connie Plank, osobisty idol Phila, był odpowiedzialny za większość z najważniejszych nagrań każdego z tych zespołów. „Life Coach” składa hołd muzyce “Klangfarben” czyli nagraniom dokonanym przez Connie Plank’a.
W celu osiągnięcia pożądanych rezultatów, w czasie nagrań Phil sięgał najczęściej po gitarę Fendera, gdyż jej brzmienie najlepiej oddaje ducha tamtych czasów. Do akustycznych numerów używał natomiast Gibsona z roku 1967. Stawiał przy niej szalenie czuły mikrofon Neumanna by uwzględnić wszystkie niuanse i szczegóły nagrań. Dźwięk nie był później poddawany obróbce przez żadne efekty czy kompresory. „Nie chciałem, żeby cokolwiek zakłócało naturalne brzmienie tych gitar” – mówił sam Phil. Niewątpliwie muzyka ta wymaga bardzo bliskiej relacji między muzykiem, a słuchaczem. Muzyk dokonał też rygorystycznego doboru syntezatorów. Wykorzystano m.in. Roland Juno 60, Crumar Orchestrator, Roland Organ Strings, Arp String Ensemble czy Mini Moog’a. Wszystkie syntezatory były grane na żywo, bez użycia żadnych sekwencerów dzięki czemu wydają się one jeszcze bardziej ludzkie.
Ten głęboko osobisty debiut Phila Manley’a. Tytuły piosenek, a także tytuł albumu odzwierciedla w dużej mierze poczucie humoru Phila. Phil lubi zadrwić sobie z historii rocka i wszelkich konwenansów. Z drugiej strony jest to człowiek niezwykle skromny, o czym często wspominali współpracujący z nim muzycy. Sam chyba nie jest do końca świadom jak wielki wpływ ma on sam na scenę muzyki niezależnej. Na poważnie bierze tylko muzykę, całą resztę traktuje z przymrużeniem oka.