Warm Weather With Ryan Driver

Eric Chenaux jest jednym z najbardziej płodnych i szanowanych muzycznych ikonoklastów w Toronto, wirtuozem gitary eksperymentalnej z ponad dwiema dekadami oddanej i wszechstronnej służby dla społeczności artystycznej, która obejmuje postpunk, lo-fi, folk, kompozycję i performance multimedialny (głównie we współpracy z tańcem współczesnym) oraz muzykę wolną i improwizowaną. Warm Weather With Ryan Driver to trzeci album Erica wydany dla Constellation, która od 2006 roku jest miejscem jego solowej pracy zorientowanej na śpiew. Opierając się na owocnej współpracy z pianistą/synth/melodiką Ryanem Driverem – którego kluczową rolę na nowym albumie sygnalizuje już sam jego tytuł – nowa płyta jest bez wątpienia najbardziej dopracowanym i skoncentrowanym dziełem Chenauxa w zakresie wybiegającej w przyszłość współczesnej ballady.

Poprzedni album Chenauxa, Sloppy Ground, był mistrzowską eksploracją tradycyjnych form folkowych połączonych ze strategią improwizacji i awangardy – został uznany za jeden z 50 albumów roku przez magazyn The Wire. Brzęczące, kręte linie melodyczne wywodzące się ze szkockich tropów ludowych wypełniają wiele z tych utworów, przeplatając się z ekspansywnymi, atmosferycznymi kołysankami, które zostały odnotowane przez NPR's All Songs Considered jako "drop-dead cudowne… szczere i serdeczne". Z pewnością czujemy, że te słowa odnoszą się również do nowego albumu.

Warm Weather With Ryan Driver łączy w sobie bliźniacze tendencje Sloppy Ground – ozdobne eksperymenty z rozbudowanymi strukturami melodycznymi i kołyszącą atmosferę kołysanki/pieśni miłosnej – w nowo odkrytej spójności i umiarze. Użycie przez Chenaux gitary z nylonowymi strunami jako trzonu niemal każdego utworu (co zostało doskonale uchwycone przez inżyniera dźwięku Radwana Ghazi Moumneh) jest najbardziej zauważalną zmianą w instrumentarium w stosunku do poprzednika. Instrument ten ustanawia nieco inne, ale głębokie brzmieniowo zakotwiczenie dla nowych utworów. Jak sugeruje tytuł płyty, łączy ją rodzaj wilgotnego, leniwego kleju – atmosfera, którą Chenaux porównuje do "tej pogody, w której skóra i powietrze nie widzą w sobie różnicy". Ten rodzaj klimatycznej metafory był punktem odniesienia dla podejścia Chenauxa do aranżacji i nagrań, doskonale wspieranych przez Drivera przy użyciu dronowych organów i syntezatorów oraz jego delikatnie prowadzonego, subtelnie jazzowego fortepianu. Ogólny efekt jest często zbliżony do skrzyżowania Talk Talk, Johna Martyna i Roberta Wyatta. Chenaux tworzy jedne z najbardziej dojrzałych, subtelnie wyrafinowanych i satysfakcjonujących utworów avant-folk, jakie znamy.

Nowy pełny album został już zapowiedziany przez Warm Weather 7" (wydany przez Eat, Sleep, Repeat imprint), który został nazwany "perełką… z introspektywnym blaskiem" (Losing Today), "tajemniczą i subtelnie romantyczną… naprawdę uroczą" (Textura) i "imponującą balladą na nylonowych strunach, która wplata półszeptane myśli Chenaux w sidła czule utkanej melancholii" (Record Collector).

Jesteśmy podekscytowani, że możemy wydać ten trzeci rozdział w śpiewniku Erica Chenaux dla Constellation.

Tracklista

1 And So We Say 5:06

2 Since We're Smokey 5:17

3 Warm Charleston 4:19

4 Lavallière #2 4:57

5 New Boon Harp 5:06

6 Mynah Bird 4:14

7 Ronnie-Mary 5:05

8 Cool Down 3:50

9 Warm Weather 5:38

10 Cold Dream 4:33