Kind Of Blue

Kind of Blue – album muzyczny Milesa Davisa wydany w 1959 roku. Zapoczątkował epokę jazzu modalnego.

W 2003 album został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”. Na liście 100 najlepszych albumów jazzowych został sklasyfikowany na 1. miejscu.

Jak to miał w zwyczaju, Davis zwołał wszystkich członków zespołu do studia nagraniowego. Nie mieli oni pojęcia, co będą nagrywać. Sam Davis miał zaledwie kilka akordów i pomysłów na melodię. Muzycy rozstawili instrumenty, Davis dał wszystkim wskazówki dotyczące każdego z utworów i zaczęli nagrywać.

 Z wyjątkiem utworu "Flamenco Sketches", który wymagał ponownego nagrania (oryginał został dołączony do wydania CD), sekstet nagrał wszystkie utwory za pierwszym razem. Ta praktyka przyjęła się również podczas nagrywania albumu Bitches Brew. Davis uważał, że dawanie wskazówek i robienie niewielkiej próby, albo rezygnowanie z niej kazało muzykom skupić się bardziej na utworach i innych członkach zespołu.

Album ten jest jednym z najdoskonalszych przykładów zbiorowej improwizacji utrzymanej jeszcze w ramach tonalności.

    "So What" jest utworem głównie 16-taktowym rozwijającym się ze wstępu na bas i perkusję w wolnym (ang. free) stylu.

    "Freddie Freeloader" jest 12-taktowym bluesem, który wywiera wrażenie dzięki swojej prostocie.

    "Blue in Green" rozpoczyna się jako utwór 4-taktowy jednak wkrótce staje się 10-taktowcem o specyficznej kolistej formie.

    "Flamenco Sketches" – ewidentne przygotowanie do albumu Sketches of Spain – jest 12-taktowym bluesem jednak utrzymanym w rytmie na 6/8.

    "All Blues" to 12-taktowy blues w metrum 6/8 z czterotaktową wstawką na akordzie G7 występującą po każdym solo.

 Album Kind of Blue nagrany został w momencie, kiedy publika oczekiwała zmian. Big bandy gwałtownie traciły popularność. Wydawało się, że bebop się skończył. Należy zauważyć, że album Davisa został wydany w tym samym roku, kiedy nagrana została rewolucyjna płyta Ornette'a Colemana The Shape of Jazz to Come, która wyniosła jazz poza bebop.

Kind of Blue stał się najlepiej sprzedającym albumem w karierze Milesa Davisa. W 2009 roku z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania płyty pojawiło się jubileuszowe wznowienie: "Kind of Blue: 50th Anniversary Collector`s Edition".

(wikipedia)

* Alto Saxophone – Julian "Cannonball" Adderley

* Bass – Paul Chambers

* Design – Comunicom

* Drums – Jimmy Cobb

* Photography By – Dennis Stock

* Piano – Bill Evans (tracks: A1, A3 to B2), Wynton Kelly (tracks: A2)

* Tenor Saxophone – John Coltrane

* Trumpet – Miles Davis

* Written-By – Bill Evans (tracks: A3), Miles Davis

TRACKLIST:

A1 So What
A2 Freddie Freeloader
A3 Blue In Green

B1 All Blues
B2 Flamenco Sketches 

Direct Metal Mastering

Original release recorded 02/03/1959 and 22/04/1959

Alto Saxophone – Julian "Cannonball" Adderley

Bass – Paul Chambers

Design – Comunicom

Drums – Jimmy Cobb

Photography By – Dennis Stock

Piano – Bill Evans (tracks: A1, A3 to B2), Wynton Kelly (tracks: A2)

Tenor Saxophone – John Coltrane

Trumpet – Miles Davis

Written-By – Bill Evans (tracks: A3), Miles Davis