5 Ofiar Śmiertelnych

(…)

LESZCZERSI w nowej odsłonie zaczynają życie koncertowe w styczniu 1992 roku, wraz z otwarciem wielkiego rockowego klubu Fugazi na Woli. Miejsce to staje się najbardziej kultowe w Warszawie, a koncerty odbywają się niemal codziennie – w ramach poniedziałkowych „dni otwartych” scena otwarta jest dla młodych kapel. Na pierwszym dniu otwartym, wraz z demonami grincore’a z Bródna, gotycko-skinheadowską balladową CZARNĄ MAŃKĄ, zespołami KINSKY i THE BILL, oraz AUTOPSJĄ z Targówka i śródmiejskim LES CLOCHARDES, debiutuje THE LESZCZER’S – skrzyżowane siły Marymontu i Jelonek. Grają na samym końcu dla garstki znajomych, ochroniarzy ze struktur i… oddziałów policji w pełnym rynsztunku bojowym, które weszły do sali klubu. Potem grają już regularnie w Fugazi, w małej sali, z pamiętnym autobusem – ogórkiem i barem w kształcie gitary. Czasami grają też koncerty w szkołach i podwarszawskich domach kultury (Zielonka, Łomianki), z zespołami WZDĘCIE KIJA EMERYTALNEGO, DRUGS&POLITICS, ANTY SU (późniejsze ANTIDOTUM). Wokół zespołu tworzy się ekipa, która jeździ z LESZCZERSAMI na każdy koncert. Wiosna 1992 w Warszawie to także m.in. powstanie pierwszych antyfaszystowskich grup oporu RAAF, giełdy czadowe w SOS-ie, imprezy osiedlowe i przesiadywanie na Starówce… Chłopaki z THE LESZCZER’S chodzą poza tym do dwóch szkół naraz i nie wiadomo jak znajdują na to wszystko czas. W lipcu 1992 THE LESZCZER’S nagrywa w studiu w podwarszawskich Markach swoje jedyne studyjne demo o nazwie „5 ofiar śmiertelnych”, prawie 60 minut materiału. To rasowy ostry i melodyjny HC punk, z elementami anarcho punka 82, z rozpiętością pomiędzy balladowymi wstawkami a grind corem. Album kolportowany jest na kasetach dzięki pomocy Experta z krakowskiej INKWIZYCJI, w bardzo małym nakładzie. Pojawiają się pozytywne recenzje w QQRYQ i innych zinach. Jesienią zespół zaczyna przygotowywac nowy materiał, a muzyka coraz bardziej skręca w stronę brytyjskiego anarcho punka 82 i mroczniejszych albumów GRAŻDANSKIEJ OBORONY. Niestety, piosenki takie jak „Menelska dzielnica”, „Adof Hitler kochał Polskę” czy „Nie płoszymy drobiu” nie zostają nigdy nagrane w studiu. Ostatni swój koncert THE LESZCZER’S grają na pamiętnym wyjeździe do Hajnówki, razem z BŁĘKITNYM NOSOROŻCEM i PORTRETEM, zimą 1993 roku… Potem zaczynają się zmieniac czasy i zainteresowania muzyczne części członków zespołu…